print screen

Moj susied Totoro / Tonari no Totoro (1988) U takich muĺtvydumkach samaje cikavaje — fantazija aŭtara. Katabus — vidavočny pośpiech, Totoro pad parasonam — vidavočny pośpiech, alie ž niešta adbyvajecca i ŭ reštu času. Boĺšuju častku muĺtfiĺmu zajmajuć nieabaviazkovyja padzieji ź nieabaviazkovymi hierojami. Praŭda, uvaha jim nadajecca piĺnaja, i pa zvyčcy čakaješ, kali ž staranna vymaliavanyja persanažy buduć zadziejničanyja. Mienavita tamu, kali jisnavańnie babuli, taty, mamy, chlopčyka, nastaŭnicy, čarnušak akazvajecca dekaratyŭnym, mižvoli dumaješ, što Totoro, vidać, seryjal, i najaŭnaść hetych persanažaŭ apraŭdaje siabie jak nia ŭ hetaj, dyk u nastupnych seryjach. Adža nie. Miž nieabaviazkovych scen asabliva vylučajecca sumiesnaja pamyŭka taty-studenta j dziaŭčynak-dačok, adna ź jakich užo škoĺnaha vieku. Dziŭnyja hetyja japoncy. Vializny Totoro vyhliadaje milym imbicylam. Mažliva, prydurkavatyja duchi ŭ tradycyji japonskaha śvietaŭsprymańnia. Dziakujučy fantaziji muĺtyplikataraŭ ja da kanca fiĺmu nia vieryŭ u jahonuju biaskryŭdnaść. Urešcie rešt, nie pakidaje adčuvańnie, što ŭvieś fiĺm vybudavany vakol niekaĺkich udalych persanažaŭ: katabusa, kryklivaj mienšaj siastry dy siamiejstva totaraŭ. Adnak sympatyčnym hierojam davodzicca dziejničać va ŭmovach adsutnaha siužetu j niedarečnych sytuacyj.

Zona 51 / Trucks (1997) U žoŭtaj žoŭklaj Amerycy ažyli j tut ža zvarjacieli hruzaviki. Nu što moža sapsavać takuju intrygu! Chutkaść, pavaroty, avaryji, slupy pylu i skryhatańnie metalu — usiaho hetaha ŭ fiĺmie… nia ŭbačyć. Zamiest hetaha ciažaravozy narazajuć kruciali pa dvary, a ŭ chacinie viarzuć redkasnyju luchtu dziejnyja asoby, raz-poraz pastreĺvajučy pa farach dy radyjatarach — nadziejny sposab zamačyć hruzavik, a jak ža ž. Biazgluździca, što dziejecca na ekranie, nastoĺki nievierahodnaja, što prosta nieĺha adarvacca. — Šum, vy jaho čujecie? — zadumienna pytajecca pastarely hippy ŭ toj čas, jak na vulicy ŭžo celuju hadzinu hojsajuć, sygnaliać i hudziać šmattonnyja machiny. Atmasfera nahniatajecca vuścišnymi dyjaliogami: — Heta prosta kašmar. — Viedaju. — Tabie strašna? — Tak. Paślia hetaha hliadač, niajnačaj, u panicy musić zašycca pad ložak. Mašyny za raz mahli b źnieści budan ź liudźmi, alie jany paśpiachova čakajuć, kali hieroji padstaviacca z-za svajoj ulasnaj hlupaści. Urešcie rešt stanovicca vidavočna, što ŭ vyniku zahadkavaj katastrofy nia toĺki prajaviŭsia inteliekt u hruzavikoŭ, alie j načysta adkliučyŭsia ŭ liudcoŭ. Miarkujučy pa ŭsim, hety žach taksama byŭ źniaty adnym z iržavych drandulietaŭ.