19.5.09

Rylaŭščyna žyvie!


Рылаўшчына’2007


Рылаўшчына’2009


У канцы Рылаўшчыны нічога не зьмянілася, толькі шалёнага каня, які няслаба мяне налякаў у 2007-м, не сустрэў.


І на гародах вырасьлі гмахі


Летась здавалася, што гэтая вуліца Дружба не перастаіць яшчэ адзін год.


Але горад пакуль пайшоў у аб’езд, зжоршы, праўда, шыкоўнае азярцо, аточанае маляўнічымі ўзгоркамі. Цяпер па ім і ля яго — магістраль.


Нават рылаўшчынскі кароўнік так і стаіць сабе, адно што на гарадзкім скрыжаваньні з ходнікамі й дэкаратыўным парканчыкам.


Ходнікі ды парканчык далёка ў вёску так і не забраліся, затое рылаўшчынскі пясок брылевічаўскі асфальт паціху зацярушвае.


Колькі крокаў — і глухаменьск жыве сваім вясковым вясновым жыцьцём: квітнее, брэша, сядзіць на прызбах, гадуецца і развальваецца.


А рылаўшчынскія дрэвы — усё адно вышэйшыя за менскія гмахі.






Машына часу:


Брылевічы, 2006.


Брылевічы, 2007.

Lietašniaje Raźvitańnie z Rylaŭščynaj (jak akazalasia, zaŭčasnaje).

Усе фоткі ў адной Панараміі

No comments: