тралалоначка

piša: Prapanuj u kirylicy hetuju novuju litaru: Л.

сапраўды, сыстэманая дасканаласьць золацінкі ў перадачы гэтай адмысловай альвэолі вартая перайманьня й прапагандаваньня!

***
Лiлэю млавы плос лулае, з-пад злэжаных абл/ок здалок
лаціць, вяхласты і бялавы, пялостак логкі - матылок.

***
Магутны Божа, ул/адар сусьветаў,
вялікіх сонцаў і сэрц мал/ых
над Бел/арусьсю, ціхай і ветл/ай, рассып праменьні свае хвал/ы.
***
Мой родны кут, як ты мне мiл/ы! Забыць цябе ня маю сiл/ы! Ня раз, утомлэны дарогай, Жыццём вясны маёй убогай, К табе я ў думках залатаю і там душою спачываю..

da dna!

narkamaŭka — Bielmova Light
taraškievica — Bielmova Classic
narkamaŭka+taraškievica — Bielmova Premium
narkamaŭka+taraškievica+l/łacinka — Bielmova Extra
narkamaŭka+taraškievica+lacinka+łacinka+kitabaŭka — Bielmova Exclusive
trasianka — Bielmova Jorš Coctail


śsi i viedaj!™

mnie padabajecca hojsać pad daždžom, pa hraziščy dy lužynach.
čaho nia skažaš pra moj rovar…

56-ы жыве ў памяці народнай

Камсамолка сёньня расказвае, як дабрацца пакупацца ў Менску:

Водохранилище Дрозды
Близко от Минска и действительно красиво.
…
Как добраться. Троллейбусы №№56, 28,10, автобусы №№ 44, 91.

І ні слова пра «Адзінку».
Так іх так!


Фота via forum.esmasoft.com

vybar pierunovy

Kamsamolka piša, što padčas navaľnicy nieľha jechać aŭtom, matacyklam i rovaram.
Cikava, a pry jinšych roŭnych, kali, skažam, ravaryst jedzie pa darozie, pobač z mašynami, a tut malanka, — u kaho jana pacelić?
Ci joj pofig?

kanstrukcyjnaja chutkaść

u adpaviednaści ź dziejnymi ŭ respublicy narmatyŭnymi aktami, na ŭlik u DAI musiać stavicca ŭsie dvuchkolavyja mechaničnyja transpartnyja srodki, abjom ruchavika jakich pieravyšaje 49сm³, a kanstrukcyjnaja chutkaść 50 km/h.

Voś nakont abjomu ruchavika nia peŭny:), alie dobra, što rovar nie mechaničny transpartny srodak, a to z takoj ‘kanstrukcyjnaj’ chutkaściu davialosia b piercisia da dajišnikaŭ.

A skuterysty, vyhliadaje, svaju biasšliemnuju voľnicu adliotali…

idyjatyzm

kali ja byŭ akciabronkam, dyk dumaŭ, što kali ŭ gazecie pišuć “kamentar redakcyji”, dyk heta značyć, što ŭsia redakcyja źbirajecca ŭ kuču i “stročyć list tureckamu sultanu”.
značeńnie slova idyjoma ja daviedaŭsia trochu paźniej za slovy redakcyja i kamentar.
a jašče paźniej daviedaŭsia, što idyjoma raniej nazyvalasia idyjatyzmam.

vada, kamni, apilki, śpirt, kryly, adliustravańni, zorki i kryžy Biahomlia

vada j adliustravańni


kamni


kryžy, zorki dy apilki


kryly


kolišni śpirtzavod


Uvieś Biahomľski aľbom

Ціхі вечар

Ціхі вечар; зьнікнула сьпякота,
Весялей струіцца між чарота
Рэчка, што ўцякае у ставок;
Ўкруг яго ідзе вярбін вянок
Йшчэ зялёных, сьвежых, хоць каравых;
Плесьня каля берагоў іржавых
Саматканым поясом ідзе
І лілеі расьцьвілі ў вадзе;
Часам зь візгам ластаўка малая
Пранясецца нізка, і чэркае
Крылечкам з разгону гладзь стаўка,
Налякаўшы гэтым матылька.
Часам лін ці окунь успляснуцца
І кругі шырока разыйдуцца;
Часам выпаўзаюць паляжаць
Тут вужакі шэрыя на гаць....

Максім Багдановіч

Kudy pryvodziać bielaruskija hraviejki

Asada-Dziedzina

Hiermanavičy

Lužki – Haradziec

Idolta

Liavonpaľ

Miory

Viciebščyna

maršruty makadamskich daroh

Jakub Kolas čakaje aŭtobus

vulica troch Skaryn

u Šarkaŭščynie da vakzalu j kramy ź lietašnim “Starym mlynarom” viadzie pliuralistyčnaja vulica troch Skaryn: G. Skaryny, F. Skaryny i prosta Skaryny.
Možna ladzić «Adryŭ» :).

urbanizacyja ŭ kanalizacyji

U zialionaj zonie na Siamaški sustrakajucca try patoki: Myška, Lošyca i ściokavy kaliektar. Dziakujučy apošniamu vada tut dziŭnaha kolieru ź dziŭnymi karyčnievymi kamiačkami. Praŭda, jašče boľš dziŭna bačyć, jak u hetaj zavisi kakašak radasna kupajucca dzietki, a pobač zaharajuć ciotki.

U suviazi z gliabaľnym paciaplieńniem i pierahrevam mazgoŭ haradzkim uladam varta panatykać abviestki pra zabaronu kupańnia kalia kožnaj hlybiejšaj za kaliena vadkaści ź jaskravaj matyvacyjaj kštaltu “u hetaj vadzie haŭna — XX%”.

Što treba viedać kažnamu bielarusu

Na sajcie Turkmenistan — zalaty viek krucicca zabaŭny baner.
Akbar Bielaruś!

blacklist

U čaćvier adpraviŭ zamovu ŭ inet-kramu rd.shop.by.
paznačyŭ mail.
hlucha.

tu-tu-2

Akramia prajektu zabudovy chmaračosami aeraportu Miensk-1, Lukašenku pakazali “i jinšyja” makiety.
Siarod jich na ekranie pramiľhnuŭ makiet zabudovy mienskaha zamčyšča, źlieplieny Mienskhraždanprajektam.
Amen.

tu-tu

byvaj, Minsk-1!
my jašče paskačam na tvajich kaściach!

0

spadziajusia, kali Sieviaryniec raptam pojdzie ŭ prezydenty, na vulicy vyjdzie nia mienš prychiľnikaŭ śvieckaj dziaržavy, jak u Turcyji.
čalaviek, varty pavahi, alie nia ŭlady.

5 кап.

pra Koronu

niešta vyčvarenskaje jość u tym, kab kožnuju kramu schiliać da bielaruskaści praz adno miesca. Chaj navat hetym miescam jość Kanstytucyjny sud.

Adzinaj zadačaj, na jakuju varta bylo b kinuć usie vysilki vieľmi, nasamreč, šanoŭnamu TBMu — schilić da aktyŭnaj bielaruskaści jaje pasiŭnych prychiľnikaŭ, jakich, kali vieryć apošniamu pierapisu, dafihišča. I navat kali nia vieryć, dafihišča taksama.

pra ľgoty
Iľgoty — heta adčepka dziaržavy ad liudziej, jakim jana abaviazana svajim minulym abo budučyniaj, mizernaja, miž jinšym, adčepka, padačka paprostu.
Isnavańnie ľgotaŭ jak by apraŭdvaje žabrackija pensiji dy stypendyji.
Skasavańnie ľgotaŭ — dobraja nahoda damahacca pavyšeńnia stypendyj, pensij da narmaľnaha ŭzroŭniu.

Štopraŭda, kali rubliom udasca pierasadzić moladź z tralikaŭ na vieliki, ja budu zadavolieny, vybačajcie :)

Chacia vyhliadaje paranajidaľna, kali zamiest taho, kab refarmavać raźdźmuty aparat taho ž Miensktransu ź jaho astranamičnym sabiekoštam pajezdki, zabirajuć toje, što možna zabrać paliec ab paliec nia ŭdaryŭšy.

Hetuju krajinu mahla b uratavać kankurencyja. Kali b Miensktrans zmahaŭsia za dziarždatacyji ź jinšymi pieravozčykami, kali b 25ja paliklinika zmahalasia b za dziarždatacyji ź jinšym medcentram, kali b zmahalisia za prava ŭparadkoŭvać dvary, asfaľtavać darohi, rabić kapramonty, akazvać kamunaľnyja pasluhi…

kazačny tramvaj

Najliepšaja fotka tramvaja i Smaliensku z usich, što ja bačyŭ.
Dy što tam — prosta afigiennaja fotka!..

Формула Менску

У Адрыве назіраюцца прыкметы стабільнасьці.
Выкрышталізоўваюцца фішкі, зь якімі можна ісьці ў бюро патэнтаў.

1. Галаваламаньне на старце

Гэта нават ня старт у нармальным сэнсе гэтага слова. Гэта Enter нейкі, ці Switch On, ці яшчэ што якое. Бо з старту шыбуеш вышукваць зацішнейшае месца, вольнае ад тых, хто… хм… сышоў… хм… прысесьці… на дыстанцыю раней.

Нават у зацішнейшым месцы вецер шамаціціь аркушамі менскай мапы, вырывае і складае напалам заданьні.

Першае памкненьне на інстынктыўным узроўні, як і на мінулай гульні, кінуць усё і ўцячы. Нават сьмешна. Ведаеш жа, што адгадаеш. Хоць нешта. Не адразу, праўда…
Праз гадзіну высьветляецца, што і не праз гадзіну…
Праз паўтары гадзіны адварот старонкі з заданьнямі панатыканы варыянтамі адказаў.
Сеў на ровар бяз пэўнасьці ў дзьвюх заданьнях. Першае — з домам №9 чорці дзе (5 варыянтаў ), другое — з плошчай (3 варыянты).

2. Непрадказальнасьць вынікаў.

Кожны Адрыў я перакананы, што ну ў гэты ўжо раз мне стопудова нічога ня сьвеціць.
Таму праз паўтары гадзіны каленьня на вятры нясьпешліва еду правяраць варыянты адгадак.
Пры тым, што супернікі, праверана!, носяцца, што дурныя.
Пры тым, што маршрут развальваецца, дэаптымізуецца, што ў які ўжо раз еду назад той самай дарогай, што ня ёсьць добрай прыкметай, што калі магчыма заехаць зь няслушнага боку, то я заеду менавіта там! Вось, напрыклад, пад мост ці на Гая Гая. Дарэчы, пра мост гэты ўспомніў, толькі калі на яго заехаў па дарозе на Паркавую магістраль.

Ці гісторыя з парэнчамі. Прашнарыў квартал, нічога падобнага. Няўжо, думаю, усярэдзіне? няўжо, думаю, лажа?
Стаю заганяюся на праспэкце. Вахцёрка выйшла, глядзіць падазрона.

Чапляцца да людзей, тэлефанаваць, корпацца ў сеціве, заходзіць у дзьверы, за якімі мяне не чакаюць — гэта не для мяне.

Званіць, як адныя з сустрэчных каманд, па тэлефоне, напісаным на падстанцыі, каб толькі спытацца, як яна называецца, у выходны дзень, чужым людзям — не, гэта не для мяне.
Званю Zoom’у. Парэнчы на вуліцы. Адлягло.
Еду ў аб’едзіны.

Самы прыемны КП аказаўся.

3. Новыя адкрыцьці. Гарантавана.

Яшчэ Адрываў –наццаць, і я буду пэўны, што Менск складаецца зь цікавостак, драбностак, прыколаў, разынак, пярчынак, пярлінак ды адмысловасьцяў. Прычым, ЦАЛКАМ. Звычайнага Менску проста не застанецца. Ён распадзецца на асобныя адмысловыя малекулы, кожная з сваім абліччам, кожная з сваёй гісторыяй, кожная на сваім месцы.
Тое, над чым мы прорву часу ламаем галаву перад кожнай гульнёй, ёсьць насамрэч формулай Менску. Яна асядае ў галаве, адкладаецца ў падкорцы. І хоць яе няможна запісаць, яна дзейнічае, надае пэўнасьці, бляску інакшасьці ў вачах.
Калі хочаш, гэта можна назваць ключом ад Гораду. Сапраўдным, а не бутафорскай жалезкай для наежджых начальнікаў.
Ім горад гарэзьліва падстаўляе пацёмкінскі лоск, які адлюстроўваецца ў шыбах таніраваных аўтобусаў.
А раскрываецца — табе. Бо ў цябе — ключ. У цябе — формула.

Але памятай: формула не дапісаная. За адамкнутымі дзьвярыма — наступныя.





На схемцы няправільна пранумараваныя кантрольныя пункты.
Правільная нумарацыя, заданьні і рашэньні — на адрываўскім сайце.