HNY

ščaślivy j źniasiĺvaĺny hod, nia chočacca padarunkaŭ i vinšavańniaŭ, daryć i vinšavać taksama, dobra, što niama kamu kryŭdzicca, bo varta, nijakich padrahunkaŭ, usio fajna, usiaho da fiha, nu jaho usio na fih, zavalicca ŭ hluš i zasnuć jak ściamniejecca.

sama liod!

zrabiŭ sabie śviata — vybraŭsia z rovaram pa načnoj Dražni dy dražnienskim liesie, kab bieź liudziej i biez daroh. 208 šypoŭ skryhatali j ahryzalisia, alie ničoha nie mahli zrabić proci daskanalaści pryciarušanaj śnieham ablivachi.
dyk voś i pajezdka atrymalasia daskanalaj — i ja na rovary, i rovar trochu na mnie.
naliplaja na koly slota abciakla za paŭhadziny, naliplaje na mordu ščaście dahetuĺ zasnuć nie daje.




tuzin fotak z vuzkich, stromych i slabaaśvietlienych miescaŭ 

The Mist

XXX

Lorem ipsum ыукпеыва!

пакуль мы тут б’емся вакол мяккага знаку, агенцтва менск-навіны запусьціла першы навіновы сайт на лаціне!

і гэта, я прагаласаваў за Кабзона ў чашчэ!

Na zakrytaje Dziaržyncy — miesiacovy krajavid. Ukatanyja liedzianyja kaliajiny z zaśpietaj paŭnočnym vietram namierzlaj slotaj pa bakach. Ceimra, ni dušy, praź sietčatuju zaharodu ŭ biazdumnaj zaviadzioncy huliajucca kolierami kinutyja ŭvahaj śviatlafory dy zyrkaje z-pad adchonu hmach banku. Ja byŭ tam adzinym klijentam. Zvykla vybiŭ kvitok, padniaŭ vočy — nad kasami pahaslyja infarmatary, vakiency zašorhnutyja žaliuziami, toĺki adzin ahieńčyk, biez čarhi j biez aĺternatyvy. Pa koŭzkaje ściežcy pašybavaŭ da hirliandy aŭtamabiĺnych far, što boŭtalasia na daliahliadzie. Mima mohilak, jakija niekali abkapali dlia darohi j pad jakimi nieŭzabavie štodźviechviliny niechta budzie bačyć śviatlo ŭ kancy tunelia.

2-ja Vietranaja

героі сьнежнай гісторыі на месцы падзеяў,
толькі восеньню.
Фота Максіма Жаркова.

Siońnia ŭpieršyniu za šmat hadoŭ začytaŭsia da poźniaj nočy. «Kalodziež» Vincesia Mudrova ź nieviadoma skuĺ adkapanaj «Pravincyji» dzieviacihadovaj daŭniny nie adpuskaŭ da apošniaha radka. Fajna!

abščaha!!!

Mikrablog zvaliŭ žyć u FriendFeedaŭskuju abščahu, budzie tut źnizu krasavacca ŭ ramačcy. U toj samaj abščazie pasialilisia j pamirylisia fotki, rovary, kamentary dy vyrazki z hazet — i zastalosia dafihišča svabodnaj ploščy!

U siabroŭ dy znajomcaŭ pobač taksama prachadny dvor, choć adnoj staronkaj hliadzi, choć adnoj stužkaj vynoś.

Jak niekali stala zusim niavažna, jaki ŭ sajta dyzajn, kali jość RSS, tak ciapier absaliutna pa barabanie, dzie ŭ bloggiera blog, fotki, roliki, padšyŭki j roznyja roznaści, kali jość FriendFeed.

onlineavaja padpiska na bielpošcie skončylasia raniej za zvyčajnuju.

na tym kancy provadu z sumnaj notkaj nakanavanaści ŭ holasie, jak kali b na ziamliu padala kamieta i z hetym uzie paśpieli źmirycca, skazali: «na žaĺ, užo bliakiratar ukliučyŭsia».

chočacca časam pačytać niečaha ŭ niedastupnych dlia kamputara miescach.

«Байкальскі»

я: у вас джын-тонік ёсьць?
галоўная па залі: а вам зачэм?
я: загадачны вапрос
галоўная па залі: он ўрэдны
я: дык ёсьць?
галоўная па залі: не і не бывае, вазьміце сок ілі водку
я: а дайце кнігу прыдлажэній
галоўная па залі: слушайце, не нарывайцесь

niespadziavany špacyryk

pieški 5 km pa Šabanach, 5 km industryjaĺnaj koŭzanki i krochkaj travy.
ad «Omy» da «Mahilioŭskaj» pa ablivasie — paŭhadziny, krychu mienš za interval 58-ha.

rovar ratuje ad niedarečnych sustreč

miančuk Kevin Spacey

Na liesapiĺni lia kamaroŭskaha balota ja sustreŭsia z Kevinam Spacey. Jon zdaŭsia trochu nižejšym rostam, alie pavodziny, mova, choć i pierasypanaja redkimi dabradušnymi lajankami, pozirk narešcie byli paznavaĺna charyzmatyčnymi. Jon zaciahnuŭ niaśpiešliva cyharku, stomliena zirnuŭ z-pad ilba (nu Kevin, nu Spacey, nu što vylupiŭsia) i pajšoŭ upeŭnienym krokam u bok Staražoŭki.

što da pradprymaĺnikaŭ: chadziŭ pa Ždanovičach, čapliaŭsia da pradaŭcoŭ: jak ža vy z Novaha hodu, harotyja? “Ničoha, usio narmaĺna, pracavaćmiem”, — paśmichalisia tyja.

#13

petardzień

uručča z svajimi pieratvoranymi ŭ gieta dvarami pryznačajecca samym  haŭnistym rajonam miensku.

nastaĺgičnyja adviedziny malinaŭki.
paŭtary hadziny — jak jinšy horad, u jakim nieznajomuja vierchaliny nieadviedvanych hmachaŭ i novaja vulica — sapraŭdny tvor mastactva pieraŭvasablieńnia, źmienienaja da niepaznavaĺnaści amaĺ rodnaja boĺš užo nie hluchamań. 
treba pryjechać jaje niejak pryručyć z rovaram.

Taraškievica — adna z kryničak, jakaja žyvić kvoluju račulku bielaruščyny. Dziŭna zakidańnie krynicy piaskom tlumačyć klopatam pra paŭnavodnaść račulki.
Mova adna, kryničak šmat, jich by bierahčy dy ciešycca z hetkaj redkaj raznastajnaści, dyk nie — padavaj melijaracyjny kanal.
Kanal praściejšy — tut nie paspračajeśsia.

šapiki źnikli jak miakkija znaki

kupiŭ u hastranomie apošniuju buteĺkiu piva

kapenhagienskimi vačyma

Zakkaliciousness, aŭtar blogu copenhagenize.com, kaža: «look at that first photo! brilliant bike lanes! in MINSK! home of Europe's last dictator!»

А ja kaliści pisaŭ: «Заезд на міні-стаянку шырынёй у два мэтры абвешалі проста нейкай маніякальнай колькасьцю знакаў. І выглядае, што ў гэтай сытуацыі абазначаюць яны толькі адно: бездапаможнасьць і абыякавасьць абазначальнікаў веладарожак».

Adpuścicie mianie ŭ Kapenhagien!

zlačynstva i pakarańnie…

В результате ЧП, произошедшего недавно на территории Первомайского района г. Минска, а именно ул. Волгоградская (ЖЭС-33), целая семья отравилась газом. Решением администрации района к дисциплинарной ответственности, вплоть до увольнения, привлечены руководители разных уровней в структуре ЖРЭО Первомайского района. Так, например, директору ЖЭС-33, объявлен строгий выговор (интересно, с занесением в трудовую?). Со временем стал затухать общественный резонанс от ужасной трагедии и директор упомянутого ЖЭСа становится главным инженером ЖРЭО Первомайского района, которого, кстати, уволили тем же решением администрации.

jość źmieny i da liepšaha — voś GoogleReader papryhažeŭ.

siońnia ŭ victogana znajšoŭ iliustracyju da svajho dopisa trochhadovaj daŭniny

cehla

adčuvańnie, što vyrasla pakalieńnie pakiemonaŭ, jakija ščyra nie ŭrubajucca, što navat adzin znak moža być malieńkaj strataj technična j ahromnistaj strataj sensava dy maraĺna. 
jość semijotyka, navuka, jakaja vučyć, što byvajuć takija znaki, paślia jakich užo pofih, jaki źmiest.  

NNarkamaŭka

«Наркомаўка за некалькі пакаленьняў прыжылася і стала традыцыяй. Наркомаўка — якраз той гістарычны варыянт літаратурнай беларускай мовы, ад якой беларусы масава адвярнуліся. У выніку беларусы ў масе сваёй даволі слаба валодаюць правапіснымі нормамі наркомаўкі. У нас наагул няшмат людзей, якія пісьменна (хоць бы ў межах школьнай праграмы) пішуць па-беларуску — нават сярод прафэсійных літаратараў. У гэтым сэнсе ў наркомаўкі няма ніякіх перавагаў перад тарашкевіцай».

«Наша Ніва», 1999 г.

«Паслухайце аўтэнтычную беларускую гаворку, і ані русізмы, ані палянізмы ў ёй вас не зьбянтэжаць. У пісьмовым варыянце такая гармонія падтрымліваецца правапісам. Менавіта дзеля гэтага столькі дзідаў апошнім часам зламана ў абарону тарашкевіцы, клясычнага правапісу, таму што наркамаўка не перадае моўнае стыхіі і душы, не стварае на пісьме асобнае моўнае тэрыторыі, яна не суб’ектная. Гэта як паўсувэрэнітэт БССР у палітыцы. Калі ж браць клясычны правапіс, дык ён выразна акрэсьлівае незалежнасьць беларускае мовы — што ад расейскай, што ад польскай».

«Наша Ніва», 2000 г.

«Пасьля таго, як Вышэйшы Гаспадарчы Суд зьняў з «Нашай Нівы» папярэджаньне Дзяржкамдруку за карыстаньне клясычным правапісам, Дзяржкамдрук заявіў пра сваю нязгоду і папрасіў Суд перагледзець гэтае рашэньне. Суд перагледзеў і пакінуў рашэньне бязь зьменаў. Гэта значыць, што «Наша Ніва» ў гэтай канкрэтнай спрэчцы адстаяла сваё законнае права пісаць тарашкевіцай, а не наркомаўкай».

«Наша Ніва», 1999 г.

«У Беларусі няма чалавека, які б не зразумеў тых газэтак па-беларуску. Дый прыклад колішняй «Свабоды», якая выходзіла ўся клясычным правапісам і стала самай масавай апазыцыйнай газэтай, сьведчыць, што аргумэнты пра «народ ня пойме» надуманыя».

«Наша Ніва», 1999 г.

«Памятаю, як адразу пасьля рэфэрэндуму 1995 г. «НН» выйшла пад праграмнаю назвай «Ня зломіш!». І не зламалі. Газэта ня стала дзьвюхмоўнаю. Не адраклася клясычнага правапісу. Абараніўшы права на яго ў судзе. «НН» ня стала ні прамаскоўскай, ні пра яшчэ якой-небудзь. Ня зломіш!»

Уладзімер Арлоў, «Наша Ніва», 2001 г.

«Найперш яна — самая арыстакратычная. Спавяданьне беларускай нацыянальнай ідэі й арыстакратызм духу — у гэтым існасьць “НН”. Захоўваючы клясычны беларускі правапіс, “НН” ажыўляе і разьнявольвае нашую мову, заціснутую, згвалтаваную “наркамаўкай”».

«Наша Ніва», 2001

«“НН”: Калісьці “НН” давялося судзіцца, каб адстаяць права выдавацца тарашкевіцай. Нядаўна “СБ” надрукавала артыкул клясычным правапісам. Гэта выключэньне ці знак? Мо газэта зробіцца ў будучыні дзьвюхмоўнай? П.Я.: У мяне, як у рэдактара, ёсьць цьвёрды прынцып: друкаваць матэрыялы той мовай, якой яны паступаюць у рэдакцыю. Я не лічу актуальнай праблемай выкарыстаньне “тарашкевіцы” ці “наркамаўкі”. Гэта тэма вялікай філялягічнай дыскусіі. Мой пункт гледжаньня: пакуль у нашай краіне большасьць насель­ніцтва не авалодала “наркамаўкай”, спробы якасна палепшыць мову - нясвоечасовыя».

«Наша Ніва», 2002

dobra rasčaroŭvacca ŭ tym, što nie škada vykinuć

dziadźka ŭ kascy ź lichtarykam

yeeeaahhh, da nas viaduć kosmas-tv!
žmoty z mtisa sa svajim urezanym pakietam chaj rasslabliajucca daliej!

moj Qiuck Launch metadyčna niščyŭsia iTunesam.
vyjavilasia i vyrašylasia metadam vydalieńnia

kITnaja abarona

 kupciurastaja žyviolina jak ruchaĺnik pragresu

adfatašopić zavakońnie by

mm:ss

zabyŭsia pastavić vielakomp.
i niejak navat pryjemniej jechalasia.
što ja ciapier skažu http://www.worldcommute.com/?

niečakanka

na Vaŭpšasava pačyścili vyjezd — upieršyniu na majoj pamiaci.
zamiest zručnaha nasypu vylieźli nie aby-jakija bardziury.
liedź nie naviarnuŭsia.

niesezonny ravaryzm

pamyty lancuh jedzie liepiej za zmazany

human behaviour

novy trend u pavodzinach piešachodaŭ.
kali ŭdaliečy źjaŭliejecca ahieńčyk rovara, piešachod spyniajecca j nia zvodzić z ravarysta vačej, až pakuĺ toj nie prajedzie. siońnia sustreŭ dva takich persanažy.

mnie spadabalasia

śmierdy i cymbaly

u ciesny byflyjeŭski ofis zajšoŭ maestra, dastaŭ mabiĺnik i zavioŭ u čarzie zadušeŭnuju razmovu na čverć hadziny svajim basam.
dziaŭčyn-supracoŭnic adrazu stala nie čuvać, zatoje recham raznosilasia pa pakoji, što narmaĺnych cymbalaŭ u miensku nie dakupicca, bo ŭsiaho (ažno?) čatyry kramy, dzie hety instrumant jość, i sam Anisimaŭ užo ŭ kursie, a siońnia maestra jdzie ŭ filiarmoniju j budzie z 14-ha šerahu fotkać kancert. 

jašče nia pozna zdać biliety.

kantaktnyja teliefony byfly paznačaje ŭ damovach dlia pryahažości.
pa hetych teliefonach možna atrymać servis dvuch vidaŭ: hudki karotkija j hudki doŭhija.

karona akazalasia niečakana narmaĺnym hipermarkietam. techaddziel na druhim paviersie — uvohulie śviata.

Paciupu — u masy

Juraś Paciupa vyklaŭ u niekaĺkich dopisach u svajim blogu sloŭnik “Z trasianki na movu. Typovyja lieksyčnyja abmyly, chiby, niedakladnaści”. Wojsza Miławid źvioŭ heta ŭ adzin docaŭski fajl, a ja jak sapraŭdny sknara ŭcisnuŭ usio da 6 staronak

PDF (252 Kb)
(DOC 147 Kb)

Zaadno ŭcisnuŭ u 6-starokavy farmat sloŭnik z Paciupavaha “Kryvickaha lieksykona” z ARCHE 2007-03

(PDF, 557Kb)

z usich dratoŭ u chacie kot biespamylkova vybraŭ toj, katory za 30$

staŭki rastuć

lietaś susiedka sovala mnie taliončyk, kab ja, biednieńki, nia mučyŭsua na rovary, siońnia kaliehi prapanavali skinucca na maršrutku, bo “baliuča hliadzieć”.
mo kupić sabie aŭtobus i jeździć jak usie?

g(-1)smeteo

i tut raptam ukliučyli doždž

samy rovarny rajon

ech, rana ja zvaliŭ z malinaŭki

night cycling

stalietava — radyjaĺnaja — partyzanski, 10 km, 10 sustrečnych minakoŭ, kazačny śnieh.
liubliu taki miensk, kab «ni mašyn, ni liudziej»

miachi dlia zasolu & zimovy ravaryzm

śnieh na halavu

najiŭna dumaŭ, što da kanca treciaha dnia śniehapadu kamunaĺniki pačyściać chodniki chacia b lia asnoŭnych daroh.
alie miaža Partyzanskaha j Zavodzkaha rajonaŭ na Soltysa vyhliadala dzikim poliem, navat partyzany chavalisia ŭ zasadzie ŭ čakańni, kab spuścić pad adchon jaki kamunaĺnicki traktar. dy kamunaĺniki nie durnyja!

pamiataju, lietam horadanačaĺnik Paŭlaŭ narakaŭ, što z Aŭtazu nieĺha dabracca na rovary ŭ centar.
chto b jamu raskazaŭ, što ŭzimku z rajonu ŭ rajon i nahami jak zachočaš — nia duža dojdzieš.

kamunaĺnikam miensktransaŭcy musiać prastaŭliacca — za spryjańnie biezaĺternatyŭnaści.

najpaŭniejšaja pryvatnaja chvalialoŭka, zima-2008/2009

 

UTC+2 (BLR)	RADIO_LANGUAGE kHz (/time\) [days of week, 1=Monday]
00:00 — 01:00	PL_P 6050 9660
01:00 — 02:00
02:00 — 03:00
03:00 — 04:00	DW_R 5925 15640 17700		UA_U 5830
04:00 — 05:00	DW_R 5905 15640		UA_U 5830
05:00 — 06:00	BBC_R 5965 6130 7265 \) DW_R 5905 15640	UA_U 5830 7285		VA_R 6185 7335 9645 (/
06:00 — 07:00	RL_R 5940 7305 9520 17770 RL_B 6105 6120 BBC_R 5875 5995 7245 9450 1-5)	DW_R 12025 15640 VOA_U 7265 9680 12015\) BG_R 5900 7400		UA_U 5830 7285 CN_R 15445 15665 JP_R 11715 11760 / VA_U/B 6185 7335 :00/:20)
07:00 — 08:00	RL_R 7305 7345 9520 17770 RL_B 6105 6120 BBC_E 5875 12095	BBC_R 5955 7245 9450 11875 1-5) DW_R B) 15250 \) DW_R 5915 15640 17700 RO_R 6175 7210 /		UA_U 5830 7285 CN_R 15445 15665 CZ_R 5980 9855 \) IR_R 12025 15530 17680 \) VA_P 4005 5965 \)
08:00 — 09:00	RL_R 9520 9535  15250 17770 DW_R 5915 15640 \)	BG_R 5900 7400		BBC_E 5875 12095
09:00 — 10:00	CN_R 11790 73860	VA_U 9850 11740 :15, 7)
10:00 — 11:00	CN_R 15335 15665	CZ_R 6055 17545 /
11:00 — 12:00	RL_R 7220 9520 15130	CN_R 11875 15335
12:00 — 13:00	RL_R 7220 9520 15130
13:00 — 14:00	PL_P 7285 9445 / BG_R 11600 13600 /	CZ_R 5930 9450 /		JP_R 11710 /
14:00 — 15:00	PL_R 13840 15520 \)	CN_R 9590 9685
15:00 — 16:00	RL_R 9715 13360 15130 VOA_R 11725 15130 15205 15215 17720 17730	UA_U 7285		VA_R 5900 9695 /
16:00 — 17:00	RL_R 7225 9715 15130 PL_B 6035 7180 / PL_R 11675 11840 \) PL_U 6000 /	UA_U 7285 7285 FR_R 11665 15605 \) SK_R 9540 13710 \)		IR_R 3960 7165 9735 9575 / SWE_R 9530 \) VOA_E 9480 15205
17:00 — 18:00	RL_R 7220 7270 11805 11870 PL_B 6035 7180 \) PL_R 9790 / PL_U 6000 7170 \) RACYJA 3960 /	BBC_R 5920 5990 7115 7325 9625 1-5) DW_R 9715 11720 15620 VOA_E 9685 11765 BG_R 7200 7400 SWE_R 5850 \)		UA_U 7285 6020 CN_R 6105 6180 CZ_R 5840 \) IR_R 7165 9735 9575 \)
18:00 — 19:00	RL_R 7220 7305 9520 11805 RL_B 9415 9865 BBC_R 5920 5990 7115 73251-7) 7335/ 6,7) RACYJA 3960	PL_P 6140 \) DW_R 7145 9715 12080 CA_R 9830 11935 \) RO_R 6025 7190 SRB_R 7200 \)		UA_U 7285 6020 CN_R 6040 7105 7165 FR_R 7135 9800 \) IN_R 9565 11620 15140 18:15—)
19:00 — 20:00	RL_R 7220 7305 9520 9725 RL_B 9415 9865 BBC_R 5920 5990 7115 7325 DW_R 7145 9715 VOA_R 6105 7220 9520 9615 11935 15370	PL_B 6140 / PL_P 6140 / CA_R 9555 11935 \) CA_U 9615 6,7) BG_R 7200 7400 SWE_R 6065 /		UA_U 7285 6020 CN_R 6040 1705 7165 IN_R 9565 11620 15140 —19:15) TW_R 6120, 9840 — 03.2009) VA_R/U 6185 7365 9585 :10,:40) RACYJA 3960 \)
20:00 — 21:00	RL_R 6150 7220 7350 9650 RL_B 6105 9865 BBC_R 5920 5990 7105 7325 6,7) DW_R 5980 7145 9715 VOA_R 6105 7220 9520 9615 11885 11935	CN_R 7190 7225 9535 JP_R 9750 \) SWE_B 6065 / 1,2,6,7) SK_R 5915 9485 / PL_U 5850 5935 /		IR_R 6035 7305 KR_R 7235 VA_B 6185 7365 \) BBC_E 5875 7390
21:00 — 22:00	RL_R 6150 7220 7350 9650 RL_B 6105 9865 PL_R 5935 \) BBC_R 5920 5990 7105 7325 6,7) DW_R 5980 7145 9715	CN_R 6100 7245 FR_R 5905 7135 VA_P 4005 5885 7250 \) SWE_R 6065/ SRB_R 6100 7200 \)		IR_R 3985 7205 / BG_R 6200 7400 BBC_E 5875 7390 PL_U 5935 \)
22:00 — 23:00	RL_R 6150 9520 RL_B 7165 7220 BBC_R 5955 5990 7105 7325 6,7) DW_R 6180 7145	CN_R 7255 9525 SWE_R 5850 /		VOA_U 6010 9715 11840 \) PL_R 6135 \)
23:00 — 24:00	RL_R 6105 7335 7425 RL_B 7165 7220	VA_R 5910 7385 SWE_B 5840 \) 1,2,6,7)		VOA_U 5895 9715 \)
NAJPAŬNIEJŠAJA PRYVATNAJA CHVALIALOŬKA NPX 6.2008w

PDF dlia druku (36,2Kb)

pakataŭsia

19,6km

piešachody — pasiŭnyja ravarysty

pasiŭny ravaryzm, jak pasiŭnaje kureńnie, adbivajecca na zdaroŭji navakoĺnych — u pryvatnaści, zimovy ravaryst spryjaje himnastycy šejnaha addziela chrybietnicy ŭ sustrečnych piešachodaŭ.
adnak ad sapraŭdnaha ravaryzmu, jak i, vierahodna, kurcu ad kureńnia, kajfu nieparaŭnaĺna boliej.

žoraŭ u niebie moža akazacca i sinicaj

panoramio prydumala cikavostku — look around. Z adnoj fotki možna vybrać rakurs i pieraskočyć da druhoj, i hetak daliej, duža zručnaja štuka. Voś, chočaš, pakrucisia vakol Vostraj Bramy.
u takija momanty ja zgadvaju, jak maci mnie raspaviadala, što da jaje ŭ 60-ch praviali śviatlo i radyjo.

2in1

vydaliŭ rasiejskuju raskladku

u skurckach gmaila samyja fajnyja tyja, što z pryviazkaj da nadvorja, adčyniaješ — a na drevach śnieh.

Henry Poole Is Fihnia

mliavaja biazzubaja banaĺščyna, zmarnavany čas

MIB

siolietniaj zimoj u modzie cichar-stile: čornaja kurtka j čornyja štany.
biez flikieraŭ

this is the ?

to bike or not to bike

šypadzieńnie

akurat učora nabiehli rekamendavanyja «25 miles on hard-top road»

nil hilievič

«cud tvaryŭsia - ja praspaŭ.
śnieh daśviećciem pierapaŭ»

zlamaŭ «fistaškavy» zub

sylikon

boĺšaha marazmu chacieŭ by, a nie prydumaješ - carkvu ŭ Porpliščy abšyvajuć sajdyngam.




Hetym lietam ja admyslova zladziŭ sabie Tour de Porplišča, kab pahliadzieć na slavuty staražytny chram. A vyjšla, što bačyŭ jaho pieršy i apošni raz.

śniehakos

viasiolaja prydumka!
a ŭ traŭni buduć pa praspekcie śniehazhrabalki jeździć, skidać panaroškavy śnieh u mazy, advozić jaho na śniehaśmietniki, a adtuĺ panarošku raspyliać u śvislač.
haloŭnaje — nichto nie zastaniecca biaz spravy, i technika nia budzie prastojvać.

baza pedafilaŭ?

na  “Śvitanku” zusim źjechaŭ dach: kab pahliadzieć na majki-majtki, treba zarehistravacca.

smažanyja pieĺmieni dlia hatavańnia našmat smačniejšyja za smažanyja pieĺmieni dlia smažańnia.

pieršaje slova majho kaciania

-хзззхззззззззззззззззззззззззззззззззззззззззз

pravila

u ciomny čas pa mienskich chodnikach možna jeździć toĺki paślia papiaredniaj dzionnaj raźviedki.

vyšynia vyški nie ŭplyvaje na šyryniu kruhahliadu

niejki achoŭnik niejkaj stajanki lia prachodu da zavulka Kazlova nia viedaje, dzie tut niejki prachod da niejkaha zavulka Kazlova.

na rovary

pakatuška pa miensku ŭ hadzinu “pik” padymaje nastroj: nibyta i spaźniaješsia, a ŭsio roŭna — pieršy.

miescami pa krajinie zamarazki na hliebie i na kapotach

tuman number one!

park čaliuskincaŭ, kali ŭžo vykliučyli sonca i jašče nie ŭkliučyli lichtary, — takaja vostrasiužetnaja bradzilka!

jedu ŭ horku.
pobač idzie baba z saba(č)kam biez pavadka.
sabaka: «haŭ-haŭ».
baba (spadciška): «kuś-kuś».
nu i jakaja suka tupiejšaja?

ok, chaj budzie  kaniec plius-sezonu.
vyjšli ściplyja 4200 km, ź minus-sezonam — 5800

ja nie žaŭranak i nie sava, ja savaranak

dvaccać hadoŭ tamu ja ničoha nia viedaŭ ni pra jakija dziady.
maksymum — uciok katacca na druhi kaniec horadu

jak dzieci

babki pad padjezdam nahliedzielisia telievizara (načytalisia darriussa) i zrazumieli dlia siabie, što miensk znosiać nafih uvieś
i jich (nas) taksama znosiać, bo buduć chmaračosy i metro pad kožnym padjezdam
i što charakterna — babki byccam i nia suprać
choć pažyvuć u ablokach na staraści

učora na Minsktransie pračytaŭ, što 6 i 7 listapada transpart hadzićmie pa vychodnych hrafikach.
padumaŭ — ź jakoha pierapudu?
toĺki google dapamoh

fobija?

cikava, a ŭ našaj krajinie jość choć adno raźmiečanaje skryžavańnie z rovarnaj darožkaj?
a to raźmietku ŭ pravilach zaviali, a nie vykarystoŭvajuć.

u slaviencaŭ, vyhliadaje, celaja industryja pa pieraśpiavańni inšaziemnych hitoŭ.
i treba skazać, aperatyŭna pracujuć.

pieršy raz

siońnia (nia blytać z učora) mnie pamirhaŭ kiroŭca.
prosta tak — abahnaŭ i bliś-bliś avaryjkaj.
za što?

reakcyja

pjanaja dzieŭčyna z susiedniaj kantory pabačyla, jak ja ŭ salatavaj kamizeĺcy začyniaju dźviery, j pierliakana kaža:
— ja vyklikaju milicyju.
što budzie, kali pryjdzie zima j da kamizeĺki dadasca vielamaska…

ažzajakasna

vušy hd-515 pakidajuć toĺki adno pytańnie: a mnie jana treba byla, takaja detalizacyja?
cikava, a ŭ tych vušach, što za XXXX baksaŭ, možna pačuć burčańnie ŭ žyvacie u Miki?

yzzy

pačuŭšy «izipej», paštarka liedź nie schavalasia pad stol
— u vas na dźviarach napisana (ja)
kasirka pahliadziela na naliepki na kasie, nalieplienyja, miž jinšym, da jaje zadam.
— a na kasie nie napisana, toĺki na dźviarach (ja)
— Toma! Tut eta, kak jevo…(jana)

Toma, jana zaŭsiody dapamahaje
kudy nia zojdzieš.

#ffffff

koĺki nie paŭtary «bielaje zolata», a «bile» ŭsio adno nie paŭtoryš.
choć pry ŭmovie dempingu «alivaryji» cany b nie bylo.
«krynicy» nia tyčycca.

cyrata

navat 30-baksavaja myška nia choča soŭhacca pa cyracie
davodzicca padścilać ručnik
ci tam nasoŭku

sloŭnik Daliečy

navat kniharnia ŭ hetym rajonie nazyvajecca “Dalieč”. Voś što značyć imidž. Kamu ni kažu, što hetaja dalieč na 3km bližejšaja za Malinaŭku, nia vierać. Dalieč, poŭnač, dziki kraj, ciomny lies — choć kol na halavie čašy.

sens

niejkaja niajomkaść źjaŭliajecca, kali paślia hierajičnaha rasškumatoŭvańnia abhortki znachodziš u šmatkach palosku dlia adryvu. Spažyŭcam saŭkovaj kananičnaj terytoryji treba pisać vialikim capslockam: TUT CIAHNI! Hastranamičnaja kazka pra “Krasnuju (patamu šta “krasivuju”) Šapački (patamu šta nickname'y nie pierakladajucca)” ničomu nie navučyla.

difference

kalchoźnika možna paznać pa śliadach čaravikoŭ na ŭnitazie

voś tabie i mikrablog.
a twitter — hlupstva

fajna

akazavajecca, semagic pracuje j dlia Blogger'a

Страшна падумаць, што было б, калі б радыё для Беларусі адкрылі дзе ў Азэрбайджане. Цяпер ні за што не паверу ў наяўнасьць беларускамоўных на Беласточчыне. Там нават у студыю няма каго пасадзіць!

Па мне, чым акцэнтуацыйныя асаблівасьці Радэка Дамброўскего, дык лепш бы памаўчалі, музыку пакруцілі.

liepšy (paślia rovara) srodak paliapšeńnia nastroju

ва імя калектара

Менск даўно пакідае ўражаньне гораду будаўнікоў і экскаватаршчыкаў. Пра вялікія будоўлі ці раскопкі пішуць у газэтах і расказваюць па тэлебачаньні. Вось і пра калектар гэты — пісалі.

А пра людзей, якія соўваюцца з пункту А ў пункт Б ў газэтах ня пішуць, так што пытаньне, хто галаўней — калектар і экскаватаршчыкі, ці менчукі і госьці сталіцы не стаіць — людзі як-небудзь ператопчуцца.

На фотцы вуліца Макаёнка, між іншым. Але, відаць, бэтэшнікі не жывуць у Дражні. Або, прынамсі, ня ходзяць у яе ў начышчаных чаравіках.

Калі гарадзілі славуты дублёр Дзяржынкі ад Любімава да Сямашкі, таксама нафіг перагарадзілі скрыжаваньне й выпхнулі мінакоў на праезную частку. Зь іншага боку гэты самы няшчасны ходнік заблякавалі агароджай мэтра. А то — гэта ж мэтро! У абход можна толькі на срацы з горачкі.

kupiŭ 515-ja senchi; 555-ja, ad jakich usie scucca, nu vidavočna lažoviejšyja — hlušejšyja dy pliaskaciejšyja.
niejkija ŭ nas zaŭsiodnyja niepaniatki z hramadzkaj dumkaj.

papiarednija vušy addaŭ susiedu, junijoru-aŭtazavodcu, kab paślia źmieny a trecjaj nočy svoj haŭnakor nie ŭrubaŭ — a treciaj nie ŭrubaje, a ŭdzień usio dno padloha trasiecca dy kliavijatura padskokvaje, ŽES kaža — maje prava.

kali b ja moh vydavać ukazy ź silaj zakonu, ja b zabaraniŭ pradavać techniku biez abmiežavańniaŭ hučnaści da hranična dapuščaĺnaj sanistancyjaj usim, u kaho ŭ štampie jość zhadka pra numar kvatery.

a to kupiać, zasrancy, kvateru ŭ chruščach - i HiEnd hudziolki tudy. Susiedzi, viešajciesia.

jaki ž haviony ŭ atlanta sajt

p.s. a ŭ rasiejskaha indesita jašče haŭniejšy

я ня ведаю беларускай мовы

«Трашчаць, як рассохшыся, кары з казой; трашчаць бабы, туга надзетыя на капылы, калі нахінаецца набок воз; трашчаць намарзьні, сьціснутыя з двух бакоў — зьнізу і зьверху — вязамі; трашчаць аглобні з намёрзлымі пяньковымі акрутнямі, калі ўпіраюцца ў палазы і выгінаюцца на павароце; трашчаць вяроўкі пад вазамі — доўга былі распушчаны, на ўсе драбіны; трашчаць, намёрзшы, з сырамцу, гужы ў хамуце…»

Іван Пташнікаў. «Тартак»

lieta skončylasia

pravila “što ź vielatrantaŭ nia vysachla — dasochnie pa darozie”, boĺš nia dziejničaje.
imkliva ŭsio jano jak, ha…

tu-tu.by

Став пользователем портала TUT.BY, Вы бесплатно получаете 10 Мб дискового пространства для личного сайта с адресами вида имяпользователя.at.tut.by и at.tut.by

І каб жыцьцё не здавалася сумным, аднойчы ранкам вы там нічога ня знойдзеце.

schadziŭ u kino

vyliecieŭ rakietaj

калі лісьце было зялёным, а асфальт гарачым

запозьненая не сказаць каб справаздача пра Адрыў-26

Я люблю Адрывы, чаго ня скажаш пра мой ровар. Кожны раз перад выездам раптам выяўляецца якаясь нечаканка. Вось і цяпер — толькі пасунуў да дзьвярэй, як зь пярэдняе вілкі адскочыла нейкая круцёлка. Паторгаў туды-сюды, нічога больш не адвалілася. Ну, гэтак і паехаў. Каб скараціць шлях, папраставаў церазь Сьляпянку. А там між ходнікам і праезнай часткай — сапраўдны (бяз)рукатворны геалягічны разлом, у які я і ўскочыў з усяе хуткасьці ды ледзь не паляцеў з горкі пад кальцавую. Але настрой не сапсаваўся. Бо ехаў я збольшага па ціхіх сьцежках між лесу ды нізкіх хацін, і паўсюль лунаў смачны пах сьпелага сакавітага лета. Такі смачны, што аж закружыла голаў. І ўсё пафарбавалася ў аптымістычныя летнія фарбы. Нават заданьні падаліся такімі лёгкімі, як знайсьці чырвоны яблык у нізкай траве. Мост — ну гэта відавочна, альтанка — ды вось за пераходам, дачнікі — за лесам праз чыгунку, цырк — ну ясна, шапіто. Ну што можа быць прасьцей?!

Ну што можа быць прасьцей, чым дачытаць заданьне да канца?! Цырк, вядома, шапіто, але песьня не пра гэта. Але песьня не пра гэта. Але песьня не пра гэта. Фраза гэтая раптам стала тахкаць як пульс ды выбіваць штоўдару па кропельцы халоднага поту. Песьня, бляха, не пра гэта! Праз гадзіны аптымістычнай гульні цырк шапіто за два крокі ад фінішу на вачах ператвараўся ў змрочны сымбаль самага вялікага майго аблому за ўсе Адрывы разам узятыя. Прачытаў заданьне да канца й перачытаў яшчэ раз, бо падавалася відавочным, што пасьля апошняй кропкі ў дужках абавязкова павінна быць рэмарка: (у гэтым месцы — роспачна завыць).

Каб ня столькі сонца, каб ня столькі разьвітальных водараў лета, каб ня столькі добрага настрою, я б абавязкова ўхапіўся б за гэты лёгкі цень, ледзь чутнае прадчуваньне, якое сьціпла пастукалася ў сьвядомасьць на старце, але было выгнанае й ссарамачанае: ну ня можа ўсё быць гэтак проста.

Па меры таго як я наразаў кругі вакол спартовага цэнтру, гамон станавіўся поўным. Нібыта й апошні дом на ВуМе — а аўтарытэт ВуМа не падлягае сумневу — дый адрас падазронай будыніны Вайсковай акадэміі пазначаны ў даведніку на вуліцы Фогеля. Дзе, блін, засада?! Нават дзевачкі-курвачкі пачалі на мяне касіцца — што ж я такі нерашучы. Плюнуў, паехаў да Вайсковай акадэміі, тым больш што там была нейкая падобная стэла. На паўдарозе перадумаў, разьвярнуўся назад. Урэшце пераадалеў прыцягненьне ВуМаўскага аўтарытэту, узяў такі Фогеля і нават знайшоў стэлу. Праўда, прачытаць нумар ужо таленту не хапіла, таму крэмзануў у заліковік нейкую лухту й папоўніў капілку абломаў штрафнымі хвілінамі.

На разьвітаньне ўлез у маладажонскі кадар ды пакаціў на фініш. А потым аказалася, што пры ўсім пры гэтым — апынуўся шостым.

Па дарозе дахаты дзівіўся ня столькі сваёй няўважлівасьці, як хісткасьці стэрэатыпаў. Здавалася б, Уручча — што можа быць больш нудным? Вядома, нудны спальнік — у агульным ракурсе. А ў дэталёвым набліжэньні — шыкоўная ўрбаністычная пустыня на «дзімкавым» паркінґу, карыкатурна-мініятурныя сабачыя могілкі, напаўзарослы мохам ды іржой навуковы гарадок, дачнікі, якія — рукі ўбокі — чакаюць новых наведнікаў ды практыкуюцца ў спартовым камэнтатарстве: «Нешта ты позна, вашыя ўжо ўсе папаехалі», пераход зь зебрай на вуліцы, дзе добра калі праедзе машына за гадзіну, вайсковы досьціп на Садовай вуліцы, немавед адкуль узьніклай між мілітарысцкіх суседзяў-урбанонімаў.

І на шэрай вуліцы выкінутага на задворкі Францыска Скарыны, тармозячы ля кожнага слупа ў пошуках нейкае шыльды, да мяне раптам дайшло, што сакрэт — у факусіроўцы. Усе заўсёды пстрыкаюць «на аўтамаце», а тут даводзіцца выдурняцца й спрабаваць розныя «ручныя» рэжымы погляду на горад.

Бо столькі часу нікога не цікавіла, ніхто не зважаў і ніхто ня бачыў гэтай шыльды на даўно няіснай Жодзінскай, нават тыя, хто калісьці яе начапіў. Абыдзённасьць і аўтаматычны рэжым пражываньня жыцьця зрабілі яе — во фокус! — нябачнай. Ці танкавы мост. Знайсьці яго было не складана. Я гойсаў па ім яшчэ ў тыя часы, калі па той дарозе курсіравалі танкі, як аўтобусы, і гойсаць па ёй, бадай, няможна было. Але знайсьці Дыгера без расфакусіроўкі было цалкам нерэальна. Аўтаматычны рэжым каціў мяне па дарозе, пакуль на ёй ня скончыліся сьляды. Тады ў прадчуваньні горшага я вярнуўся ды паглядзеў проста пад мост. Горшае пацьвердзілася.

Зьмена фокусу робіць цуды ня толькі ў карцінцы. Проста так ды мімаходзь я б ніколі ня сунуўся на ўнутраную тэрыторыю праваслаўных харомаў. (Хоць, як аказалася, туды і так савацца было не абавязкова). Мала таго, каб, выпадкова занурыўшыся ў лес, я не напароўся на лецішча Цанавы, я б паехаў браць штурмам рэстаран «Савецкі», бо да таго моманту быў пэўны, што Цанава адпачываў ад кіпучай чэкісцкай работы менавіта там.

Але game over, options & preferences — на дэфолтныя.

dekaratyŭnaja mova fasadnaj nacyji

litradyjo

nakrylasia miednym tazikam
i hety tazik šlie svaje miednyja rsski.
poŭny bumbamlit

уключаю Эўрарадыё, а вядучы сходу кажа «А колькі ўжо працэнтаў набраў Алесь Чыгір на выбарах?» «Працэнтаў чаго?» — адвісае сківіца на тым баку дроту. Рука машынальна пстрыкае на Х.

стары баг лепш за новых два

paaadčaaaaas

мяне ажно расьпірае, а сусед усё дно не зацэніць

The Magdalene Sisters

jość fiĺmy, paślia jajich nia možaš pavarušucca
samy daskanaly kryter, nia toje što padabajecca-ci-nie.

рААС+ыя

Радыё Рацыя ня ведаю калі, але запусьціла трансьляцыю перадач у AAC+. Гэта першае беларускамоўнае радыё, якое можна слухаць у добрай якасьці не марнуючы лішне трафік.

Малайцы!

Спасылка на плынь aac+, 32kbps.

Вось толькі куды пазьнікала апісаньне трэкаў? Вярніце назад!

Непаваротлівае Эўрарадыё працягвае лічыць ідэалам нейкія дзівосныя 64kbps. Народ, гэта ўжо ня модна, а калічны рыялплэер - гэта ўвогуле для дыназаўраў!

Для небагатых — aac24/32, ну 48 самаболей, а для пераборлівых дык — 128 самаменей.

biaz rovara - baliuča

Pieršy raz za koĺki miesiacaŭ kinuŭ doma rovar, i adrazu paškadavaŭ. Aŭtobus zvaliŭ raniej za rasklad, u maršrutcy mala taho, što akurat na mnie skončylisia miescy, dyk jašče j apošniaja pasažyrka z razmachu dala dźvierynoju pa paĺcach. U vyniku daroha atrymalasia ŭdvaja daŭžejšaj i kości baliać.
I nie taki ŭžo mokry dy chalodny toj doždž…

ciomnaja zona

Як стала рана цямнець, ад Сурганава да Байкальскай раптам не засталося ніводнага прыгоднага для руху ходніка. Чорныя хісткія постаці, чорныя веламаньякі, чорныя яміны чорці дзе. Нават з добрай велафарай даводзіцца шарахацца, ухіляцца і адтармажвацца. Гэты горад зроблены для машын, ліхтары — і тыя адвернутыя задам.

naviny z blogavych palioŭ

Пакуль начальнікі ЖываЖору пад бясьсільны, але шматлікі гоман стваральнікаў кантэнту для разьмяшчэньня неадэкватных рэклямных пляцовак — ну жыжаюзэраў то бо — чухаюць патыліцы ў пошуках новых інтымных месцаў, куды б упіндзюрыць рэклямы на паўэкраны (я думаю, пара ўжо на лоб, то бо на аватары клеіць!©), у ціхім ды безрэклямным Блоґґеры зьявілася самая сапраўдная фрэндстужка.

Прычым, усе блоґерскія фрэнды адразу трапляюць таксама і ў райґуґларыдэр, што мала таго што зручна, дазваляе чытаць нават выдаленыя фрэндам у якімвек прыпадку запісы, але й спрыяе разьвіцьцю кругагляду. Разам з тым, у адрозьненьне ад ЖываЖора, можна стаць таемным сябрам і ня парыцца ад няпэўнасьці нежаданае ўзаемнасьці (во завярнуў!).

Ну і ўрэшце няма гэтай дурацкай ЖэЖыжнай гетавасьці — можна «засябрыць» чэла скуль заўгодна, абы ў яго была якая атамная ці эрэсэсавая стужка. І ня чэла нават можна таксама — бяз розьніцы.

І хоць блоґґєраўскія распрацоўшчыкі шыфруюцца ды ціхарацца, усім ясна, што гэтая фіча зробленая для аслабленага жыжышным супам арганізму, бо любыя фрэндсьцюжкі ды фрэндстружкі нармальна так рабіліся ўручную й дагэтуль.

kirmaš rakam

Нельга архітэктарам даваць гуляць у брадзілкі. Дзеці, калі ваш бацька архітэктар, скажыце яму, хай гуляецца у «Сапёра», а то потым гэтыя вобразы сьвядомасьці пачынаюць здавацца яму ўласнавыдуманымі, і зьяўляюцца такія цуды хворага ўяўленьня як «Ракаўскі кірмаш».

Быў там учора другі раз, першы запомніўся тым, што на нейкіх задворках стаіць нешта на гіпэр падобнае, аблепленае загадкавымі кірмашовымі сталамі ды намётамі, абстаўленае машынамі й канкрэтна так да лесу перадам, да людзей ракам павернутае.

Але памеры і зручнае разьмяшчэньне на гары ля мэтра штурханулі туды зь місіяй купіць віна ды выбраць падарунак.

На першым паверсе аказалася мора рыбы й прорва мяса. У госьці гэта не панясеш. Недзе ўсярэдзіне правай сьцяны вышукаўся ўваход на вузкую лесьвіцу, якая прывяла на 2-гі паверх. 2-гі паверх аказаўся крэатыўна распалавіненым на дзьве пляцоўкі, на адной стаялі канапы ды ложкі, на другой зь дзясятак клетак для іпэшнікаў з мылам і рознай падобнай фігнёй. Ззаду, замест чаканага працягу гандлёвых шэрагаў, аказалася схаваная кафэшка. Шукаў бы спэцыяльна — фіг знайшоў бы.

У цьвёрдай пэўнасьці, што ў квадратным гандлёвым цэнтры супрацьлеглыя сходы вядуць у супрацьлеглыя канцы адных і тых жа гандлёвых паверхаў, спусьціўся на першы паверх. «Левабярэжны» першы паверх аказаўся напаўслужбовым памяшканьнем з зачыненымі ў гандлёвую залю дзьвярыма, бо тамака атабарыўся прадуктовы адзьдзел, а ўвайсьці ў яго можна толькі з тае самае залі.

Зьбегаў уніз — белы кафэль і жалезныя дзьверы чорці куды. Вярнуўся назад. Службовы ўваход — раз, службовы ўваход — два. Адна-адзіная стрэлка скіроўвае ў кніжны аддзел. Нафіг трэба. Але куды падзенешся.

За пару хвіль ля зачыненых дзьвярэй сабралася ўжо добрая кампанія заблудлівых кліентаў. Выперліся на вуліцу пад дождж, у нейкія садавіны ды гародніны. Найбліжэйшы уваход — за вуглом. Ладна, разьвярнуўся, папёрся агібаць.

Заваліўся ў прадуктовы загончык, той, які быў за зачыненымі дзьвярыма. «Віно, кажу, у вас дзе?» Мажная кабета ў форме, троху прымарудзіўшы хаду, кінула ледзь не з папрокам: «У нас не прадаецца». Файна, думаю я, у прадуктовай краме віно не прадаецца. Піва, сыркі, зубакалупалкі розныя прадаюцца, а віно не. «А ў гэтых вашых лабірынтах можа дзе?» Кабета такі незадаволена затармазіла й пачала тлумачыць, як дзетсадаўцу: «Не, нідзе тут віно не прадаецца». Гэта інфармацыя выглядала на сэнсацыю. Кажу, пачакайце, у гэтай штуковіне, на ўсіх трох паверхах і дваравой тэрыторыі ў тым ліку — НІДЗЕ не прадаецца звачайнае вінаграднае віно? Баба ўсьцешылася, што я ўсё сказаў за яе й толькі выгукнула нешта кшталту «ўга».

Прыфігелы, я папёрся на ўжо знаёмую й адзіна слушную лесьвіцу на падземны паверх. Для гэтага трэба было спусьціцца ўніз, пасьля направа, пасьля яшчэ раз направа. Справа аказалася крама для дзяцей, і толькі для дзяцей, нафіг было туды перціся, а зьлева — памяшканьне з тэхнікай, некалькі розных крамак з адной і той самай тэхнікай, — пераважна BBK, па рознаму пакладзенай на розныя палічкі. Пачухаў патыліцу, падняўся па лесьвіцы — шырокай лесьвіцы на гэты раз, — якая вывела да шырачэзнага дзьвюхкамэрнага ўваходу, у якім была адкрытая адна дзьверына ў кожнай камэры з супрацьлеглага боку. Народ сьмешна шчыміўся туды-сюды, завісаючы ды ўтвараючы заторы ў «амартызацыйнай» камэры.

Далучыўся да флэш-мобу й даў драла шукаць звычайны гастраном. Тут таксама выйшаў аблом, але гэта ўжо іншая гісторыя.

spadziajusia, choć zima budzie cioplaja

dajoš mikrarajon Jachimava!

Niechta ŭvioŭ mnie ŭ vušy, a ja paślia (viniusia!) niekamu taksama, što Viaśninka — heta niedarečny klon Viaśnianki. Nieparazumieńnie to bo. Jak Śliapianka i Ściapianka.

A ciapieraka vo hliadžu mapu pačatku stahodździa — niama Viaśnianki. Viaśninka — toj až dva razy, a zamiest Vaśnianki — adno ananimnyja pijaŭki, žaby j balaty.

Dy tam proćma takich cikavostak.

Ściapianki, jasny pierac, niama — staryja nasieĺniki uzhorkava-balocistaj miascovaści abapal Chitraha voziera stepu ŭ vočy nikoli nia bačyli j žartu b nie zrazumieli.

Zatoje jość faĺvarak Aĺšova — akurat na siońniašniaj vulicy niejkaha Aĺšeŭskaha. Faĺvarku Varvašova ni na vodnaj vulicy Varvašeni, što praŭda, niama.

Byla pad Mienskam i svaja Pahulianka — i dzieŭka Hanka mahla adtuĺ chadzić da kachankaŭ u susiednija Kuncaŭščynu Dambroŭku ci Baranaŭščynu. Siońnia b u jaje bylo vybaru ŭdvaja mienš — Pahulianka z Baranaŭščynaj za fryvoĺna-žyvioĺnyja kanatacyji praliacieli mima mapy Miensku, vyhliadaje, nazaŭždy.

Na miescy vioski Malinaŭki zaviaršajecca ŭdarnaje budaŭnictva mikrarajonu Brylievičy, a mikrarajon u paliach na poŭdzień ad Sucharava moh by nazyvacca Viasiolaja Horka. I pafarbavać jaho možna b bylo ŭ ružova-salatava-aranžavyja koliery.

Na miescy rajonu z durackaj nazvaj “Paŭnočny pasiolak”, bo ni fiha nie paŭnočny, stajali chutary Jachimava i Barsuki. Navošta bylo vyduymvać skladanuju zapaliarna-tajožnuju kancepcyju dy blytać baki śvietu z takim šykoŭnym naboram junaha tapanimista?

Nu i samaje haloŭnaje. Usie pra heta viedali, alie bajalisia pryznać. Ściklieva, jakoje Vialikaje, — jano na samoj spravie ScYklieva, i žychary jejnyja — vialikija scyk...

Spasylku ž na hetuju j jašče niekaĺki map pa niekaĺki meg možna znajści na forumie esmasoftu.

піць агаломшаным

hluchamieńsk

Niešta mienčuki razhuĺtajilisia. Voś užo nia dumaŭ, što nat uzdoŭž dziciačaj čyhunki nie prataptanaja ściežka. Nu niaŭžo ž nie cikava?!
Dyk ža ž nie! Poŭnaja imitacyja hluchamani. I daliej, až da samaha Paŭnočnaha pasiolku toĺki “mahistraĺnyja” ściežki — heta nie paddajecca majmu razumieńniu.

u niekatorych sabak prabliemy z inercyjaj

apošniaja vandroŭka lieta…

…jak akazalasia.

Jeździŭ minulaj subotaj.


MARŠRUT

0.19km	0.19km	Miensk, Bajkaĺskaja		ESE	112°	206m
0.95km	0.76km	Vialikaje Ściklieva		ENE	51°	209m
1.29km	0.34km	Vialikaje Ściklieva, Carkva		SW	208°	214m
4.23km	2.94km	Vialiki Traścianiec		S	177°	198m
5.42km	0.15km	Traścianiecki memaryjal		SW	215°	202m
6.96km	1.54km	Šabany		SSW	198°	193m
7.49km	0.53km	Maly Traścianiec, carkva		WSW	229°	193m
10.65km	3.15km	Jeĺnica		S	180°	182m
14.09km	3.44km	Stajki		NNW	354°	200m
16.14km	2.05km	Prylieśsie		NE	28°	209m
17.03km	0.89km	Sosny		SE	132°	215m
20.39km	3.36km	Abčak		SE	125°	190m
26.67km	6.27km	Zamastočča		ENE	57°	202m
29.62km	2.95km	Kalita		NE	39°	190m
31.62km	2km	Kuliašoŭka		SE	116°	186m
33.79km	2.17km	Piatrovičy		NNE	8°	180m
34.45km	0.66km	Piatrovickaje vadaschovišča		ESE	104°	180m
35.47km	1.02km	Zarečča		ESE	91°	179m
38.44km	2.97km	Lukava		NNW	329°	210m
39.43km	0.99km	Dziachań		W	251°	208m
40.95km	1.52km	Zialiony Lužok		W	262°	199m
47.18km	6.23km	M1		SW	223°	182m
49.38km	2.2km	Volma		SW	222°	193m
51.48km	2.1km	Sokal		WNW	278°	192m
60.75km	9.27km	Kalodziščy		W	270°	234m
68.2km	7.46km	zakaźnik Ściklieva		WNW	290°	224m
71.59km	3.39km	Miensk		WNW	292°	212m

Pa Jeĺnicy, ad Sokala da Abčaka, ad Dziachani da Volmy i ad Volmy da Kalodziščaŭ daroha — zybučyja piaski.
Vyhliadaje, našy darožniki vyrašyli, što čym boliej navalić piasku, ty liepiej budzie daroha.
Dyj uvohulie, u našaj kvitniejučaj krajinie niejkaja nienarmaĺnaja koĺkaść nienarmaĺnych daroh.

пozaбывавбы

Naparoŭsia ŭ lastfmie na supolku People who listen to music while they're sleeping. 18.275 čuvakoŭ biessaromna nie dajuć liudziam spać!
Mo, znajdu tam svajho susieda ź jahonym Timati…

palučyciepryz

10-tysiačnym trekam na last.fm atrymaŭsia “Why Does My Heart Feel So Bad?”.

chaču ŭsio čuć

Пра што я сапраўды шкадую, дык пра тое, што недзе ёсьць музыка, сугучная, патрэбная, блін, мне музыка, пра існаваньне якой я не падазраю.
Парады «калі вы купілі гэта, вам спадабаецца і гэнае» не нясуць ніякай сэнсавай нагрузкі, апроч мэрчэндайзынгавай. Гэтае «гэнае» я даўно чуў і пасьпеў праплявацца.
Пра які прагрэс і палёты на Марс можна казаць, калі столькі чалавечага таленту не даходзіць да адрасата!

З такіх выпадковасьцяў — King Of Woolworths, не паверыце, здабыты на Кісялёва ў складанцы невядомых музыкаў, якую невядома чаму купіў — The Big Freeze.

А калі я пачуў наступную штуковіну, ня мог паварушыцца. Папулярныя ў далёкіх краях MGMT (чорт іх ведае, як гэта расшыфроўваецца) накампаз’явалі эфэктыўны czykaнэўтралізатар. Што ў ім асаблівага — ня ведаю. Іншыя пёсэнкі хлапцоў — на «троечку», а вось жа торкнула ім нешта, і выбухнулі, як тыя Пётрусь, Б’ёрн і Джон з сваімі «Young Folks’амі», якія таксама адседжваліся на задняй парце, а тут хлоп, і...

	Mgmt - Time To Pretend
	Found at skreemr.com

varjaty z hranataj

šyzanutaść rasiejskaj prapagandy mnoj vidavočna niedaacenienaja

pa maskoŭskim TVC u navinach - try siužety zapar pra paśpiachovyja zapuski rakiet siudy, tudy i ŭ kosmas

nu i dziarmišča

халігоў, халігоў, гэта песьня для лахоў

Беларуская эстрада збольшага была лайном нават тады, калі сьпявала на нармальныя вершы беларускіх паэтаў, ва ўсім тым канвэерным лайне ёсьць лічаныя выключэньні, як ёсьць і ў мадэрновай канвэернай гапапсе, якую круцяць усе станцыі з рознымі выкручваньнямі й хітраваньнямі, ад чаго гэта ўсё становіцца яшчэ жалюварцейшым. Гэтую гапапсу і папсой неяк цяжкавата назваць, бо калі папса гэта Sugarbabes, Nelly Furtado, Erasure, David Guetta, Natalie Imbruglia, Sinead O'Connor, Sandra, Melanie C, Christina Aguilera, Madonna, Justin Timberlake, Sophie Ellis-Bextor, Bon Jovi, Enrique Iglesias, Bob Sinclar, Rihanna, Shakira, Robbie Williams, то як назваць гэтыя балванкавыраблялкі бяз музыкі і сэнсу, якія корчацца ў фм-этэры. Дапусьцім, Морс — рок, тады хто наш варты слуханьня поп? Лгрыбалёва — толька ты жывёш в Адзінцова, ну а я жыву ў Любліно?, Сашанема — ты бульбаш, я бульбаш, эцім очэнь гаршусь?

Адсюль вынікае адказ пра прычыны. Калі станцыя ня можа сабе дазволіць не ўкідаць какашкі нават у нібыта ядомы суп, і Аўтрадыё з ОНТ хай тут ня пыжацца, то слухаць такую станцыю няма ніякага нармальнага права, гэта тое самае што чытаць зраньня беларускую ніву толькі з-за таго, што нашу не прадаюць у шапіках.

Беларускі фм для робатаў, у кожным горадзе можна паставіць які байфлай, ды слухаць станцыі, не баючыся, што пакуль ты будзеш на таўчку, яны ўпіндзюраць якога дзярмішча. Ага, не бясплатна, ага, пытаньне выбару.

Маю афігенны прымач, і слухаю там толькі кароткія хвалі. БелФМ памёр разам з Стыль-радыём. А фігнацень розную круцілі і да 75%.

вынес з камэнтаў

FAQ на сайце Мінадукацыі

Здравствуйте! Ответьте,пожалуйста,на наш вопрос:
являемся гражданами Российской Федерации, проживаем в Беларуси.При поступлении ребенка в 2004 году в 4 класс, нам был предложен выбор: изучать белорусский язык или нет. Нами был сделан выбор в пользу изучения,решили попробовать. Но по прошествии 3 лет поняли, что ребенок отстает от одноклассников, возникают значительные трудности в изучении белорусского языка.
Можем ли мы отказаться в настоящее время от изучения белорусского языка?


Я живу в минском районе в д. Семково. В нашем посёлке одна школа с преподаванием на белорусском языке (БЕЗ ВАРИАНТОВ). В следующем году мой сын пойдёт в первый класс. Многие родители, у которых также дети пойдут в школу в следующем году желают чтобы обучение было на русском языке. Администрация школы претензий по поводу прехода школы на русский язык обучения не имеет. Какие действия нужно предпринять для перехода белорускоязычной школы на русский язык обучения?

voś i ja tak...

“Nie liubliu, kali na maju pracu sruć”, — skazaŭ santechnik.

Žychary Brylievičaŭ ściabucca pa poŭnaj

z brylievickaha forumu

źmienka-2

Jak ja ŭžo pisaŭ, mahčymaść prynosić u web svaju źmienku mianie duža ŭzradavala.

A palaziŭšy pa hatovych juzerskich styliach, pabačyŭ, što ničoha skladanaha tut niama. Nu j metadam pierajmańnia nakremzaŭ pad siabie styĺ, jaki zamianiaje šryfty na staroncy na Verdana-8, prybiraje padkreślivańnie spasylak i pierafarboŭvaje jich u adcieńni šeraha.

Ja pakinuŭ jaho sabie ŭ jakaści ŭniversaĺnaj mahčymaści, a na sajt prajektu zaliŭ z pryśviačeńniem nn.by.

Samaje fajnaje, što kožny chto zachoča, moža za paru sekund zamianić Verdana8 na liuby jinšy šryft i pamier, dy padstavić liuby jinšy URL.

Ukliučyć-vukliučyć styĺ možna za dva kliki, styli na jinšych staronkach nie źmianiajucca.

1. Voś Stylish. 2. Voś styĺ z screenshotami.

usie navukoŭcy tajemna marać znajści na jinšaj plianecie nie vadu ci kislarod, a adrazu nikacin.

“super instrumental” jak biezalkahoĺnaje piva

źmienka

Файныя адкрыцьці адно за адным.
Учора з дапамогай «ґуґлаадказчыка» дазнаўся, як памяняць заліўку word’а зь белай на дэфолтную пэргамэнтную (ды й на якую хоч).
А сёньня дакапаўся да штучак, якія робяць зручны ґуґлачытальнік яшчэ зручнейшым, яшчэ фулскрынейшым ды воку прыемнейшым.
Каб ня ґлюк у фраер-фоксе, які заўпарціўся паказваць стужкі на поўны экран, дык хадзіў бы далей аскетычным ды неасьвечаным.

Цяпер уласна рэцэпт.
Каб атрымаць новы google reader:


трэба
1. ўзяць gReader.zip (падрабязьней пра ўсё тут) і
2. закінуць у Stylish (для фраер-фокса).

З Опэрай усё напалову прасьцей — бяз пункта 2.

Але больш за ўсё мяне радуюць рэвалюцыйныя магчымасьці такой мастацкай стылізацыі. Гэта ж хутка можна будзе ўвогуле адправіць дызайнэраў лесам: навошта нешта выдумляць, калі кожны можа падабраць ды паставіць сабе любы гатовы стыль на любы патрэбны сайт, ну ці на што там ад тых сайтаў застанецца — rss які!

А пасьля дайсьці да гаджэтаў ды віджэтаў. Во выйшаў які рахманы нацыяналіст на прыпынку Раманаўская Слабада, — і нацягнуў на нос спэцыяльна распрацаваныя міністэрствам рахманасьці акуляры — і шась — ідзе па старым горадзе, цэркаўкі-макаўкі, жыды ў мураванках, коні серуць. Заходзіць у карчмы ды шынкі (тут трэ будзе сынхранізаваць адтуліны для розных катэгорый акулярнікаў). БРСМаўцам, славянафілам, рэтраградам і геймэрам — ясны перац, свае акуляры. Галоўнае, якая эканомія на архітэктурных вычурнасьцях: паставіў каробку й не фарбуй, калі хочаш. Галоўнае, каб акуляры былі нездымальныя. Ці мо пра лінзы падумаць?

Пакуль жа мы ўсе разам ляцім да гэнага ґлябалізму, сьвісьніце, калі хто напорацца ці сам накатае стылізатар для nn.by, га?

šaściorki

šaściorki siadziać i nia paracca
šaściorkam usio padabajecca
i jak šaściaronki kidajucca
krucicca kudy vymahajecca

šaściorki u rot pahliadajuć
šaściorki ŭsio zapaminajuć
i vyniki hetkich starańniaŭ
zavuć svajim pierakanańniem

šaściorkavy liozung nia caižki:
nia moža być ruchu biaz zmazki
i jak toĺki šaniec akažacca
šaściorki śpiašajuć padmazacca

papraŭdzie, zusim nie dzivosy
šaścioračnyja symbijozy
šaściorak šyrokija śpiny
šarejuć z karjernych drabinaŭ

Chcivyja ajčynnyja rekliamastaŭcy u eurosport tak zachapilisia služeńniem mamonie, što prafukali prachod bielaruskaj deliehacyju na adkryćci alimpijady. Ladna b prahchod, tam ža byŭ kadar i važniejšy.

Lišnie kazać, što praz try razy što try chviliny uscie rekliamadaŭcy trapili ŭ black-list, asabliva hetaja durackaja darahuščaja oma ź jebianioŭ.

z dial-upa googlereadera nie vidać

pra što nia pišuć na aficyjnych sajtach

nu chacia b pra toje, što kab padkliučycca na byfly, treba adstajać čarhu
alie, mahčyma, vam pašancuje, i jana padojdzie na nastupnym tydni.
a mahčyma, i nie pašancuje.
zvanicie.

niespadziavanka

uvohulie ja dumaŭ, što alimpijada prajšla niedzie ŭ červieni

haražy lia Rocha

Ля Роха зносяць гаражы. З паперак, што матляюцца на дзьвярах, выходзіць, што гэтыя недарэчныя будкі стаяць тут невядома якім законам: на іх нават рэгістрацыйных дакумэнтаў няма.

Спадзяюся, гэты дзіўны парадокс — гаражы ля Роха — нарэшце зьнікне. Ці не ўспарудзіцца заміж нязграбных гаражоў элітны пакінґ, пытаньне іншае…

грыбны перадоз

«Если наша великая соседка — Россия — при Петре I в Европу “прорубила окно” посредством строительства града на Неве, то мы проторили дорогу своей продукции на европейский рынок благодаря строительству цеха заморозки дикорастущих ягод и грибов»…

«В Европу первые шаги» // belniva.by

Мяркуючы па нямых графіках ля замкнутых дзьвярэй, дзяржаўныя ўстановы працуюць збольшага для беспрацоўных ды пэнсіянэраў.

Гэта каб у чыноўніц цокальнага зьвяна мацавалася ўражаньне, што працуюць у гэтай краіне толькі яны, а астатнія так сабе — ходзяць ды адрываюць іх ад «работы», і што гэтае хаджэньне па кабінэтных лябірынтах трэба не бюракратычнаму драндулету, а хадакам, кайф яны ад гэтага ловяць.

Відаць, пралічана, ці што, што выгадней садыстак-пашпартыстак, ваенкаматчыц ды астатніх пасьянсараскладчыц трымаць у час, калі гудзяць заводы ды кулеры службовых компакарчоў — ну мо, каб людзі не перапрацаваліся, або каб папабегалі, папаадпрошваліся, папакланяліся ў ногі максымальнай колькасьці паноў і падпанкаў.

Ну і важнасьць надзімаецца, а як жа ж. Гэта ж калі пасьля працы ды да бюракратаў, дык тут ніякай «фішкі» ня будзе, тое самае, што ў краму па сардэлькі, трэба каб выключна, ды каб нязручна. Ну гэта каб прыярытэты расставіць: жыцьцё ды свае справы — гэта другаснае, спачатку трэба запоўніць паперкі ў зручны для паперкавыдавальнікаў час. А як не дык у дзяржавы для народу заўжды знойдзецца ў запасе які-небудзь абзац якога-небудзь кодэксу.

dasiahnuć pragresu možna i ŭ navucy saškrabańnia farby sa stoli.
i heta navat niedzie pryjemna.

kinder surprise

Купіў «Дэсэртныя» вафлі. Хрумшчу, чытаю ад няма чаго рабіць склад: опа! сьпірт ачышчаны! Ці можна пасьля сядаць за руль, не напісана.

Трэба будзе пры нагодзе пачытаць «Артэк».

А вось у «клясычным слодычы» эканомяць ня толькі на гарэліцы, але і на буржуйскіх літарах: «Klssic». І праўда што — нчрта тыя глсныя.

pieramiena miescaŭ

viečar u Malinaŭcy

ranak na Anharskaj

pra futbol

hliadsieŭ futbol praz rovarny trosik
voś i ŭsie cikavostki

ПРАГРАМА ПАНАРАМА

БАГУШОВА

АРЭХАЎСКАЯ

ГРЫНЬКАВА

ЧЫКІ!

ДВОРЫШЧА

КРЫШТАФОВА

НАВАСАДЫ

ПІЯНІНА (ПІВОНІНА?) & ЧЫРВОНАЯ ЗЬМЕНА (КРАСНОЕ ЗНАМЯ?)

СЬВЯТАЯ (ДЗЯРЖЫНСКАЯ) ГАРА

ВОЛМА (ВОЎМА?)

ВОЛМА (ВОЎМА?)

МЕНЬКІ (МЯНЬКІ?) & ДЗІЎНЫ СЬЦЯГ

З ГАРЫ — У ДУШКАВА

ДУШКАВА

Tour de Ivianiec

Люблю футбол, як нямое кіно з закадравым тэкстам. Акторская гульня футбалістаў, эмоцыі камэнатара, саўндтрэк трыбунаў. Эўраспортаўскія запозьненыя трансьляцыі — акурат тое, што трэба. У кіношным сэнсе матч Нідэрляндаў з Расеяй быў бездакорным відовішчам.

дацягнуць бы ногі

якія могуць быць сацыяльныя сеткі ды іншая інтэрактыўная фіґня ў краіне, дзе практыкуецца самастойнае ўсталяваньне сантэхнікі, выкананьне поўнага спэктру рамонтна-будаўнічых работ ды проста ўласнаручнае вырошчваньне бульбы ды гуркоў?

сацыяльныя сеткі ды розны там блоґінґ вымагаюць «праздності», якая прорве падсаджанага на стаўкі, крыдзіты, кантракты ды іншую сурвайвалістычную хрэнь народу проста не па кішэні.

палітычная ды ўся астатняя апатыя таксама адсюль

Tour de Ivianiec

Toue de Ivianiec

Share your bike routes @ Bikely.com

Cumulative	Distance	Where	Notes	Direction		Elevation
0km	0km	Miensk		SW	223°	227m
4.03km	4.03km	Aziarco		W	262°	253m
8.19km	4.16km	Haradzišča		W	260°	234m
10.13km	1.94km	Bahušova		SW	207°	259m
12.3km	2.17km	Arechaŭskaja		SSE	153°	274m
14.79km	2.49km	Hryńkova		SSE	143°	252m
15.56km	0.77km	Čyki		WSW	226°	254m
17.26km	1.7km	Zalieśsie		WNW	272°	268m
19.46km	2.2km	Dvoryšča		NNW	324°	265m
23.32km	3.86km	Kryštafova		S	174°	279m
27.28km	3.97km	Jucki		WSW	233°	267m
29.19km	1.9km	Navasady		NNW	331°	256m
31.07km	1.89km	Čyrvonaja Źmiena		WNW	281°	231m
35.37km	4.3km	Viertniki		NE	28°	274m
40.1km	4.73km	Skirmuntava		NW	301°	331m
40.5km	0.4km	Śviataja hara	najvyšejšaja kropka Bielarusi	SSW	183°	341m
49.32km	8.82km	Volma		SW	218°	287m
59.47km	10.15km	Mieńki		NE	27°	295m
62.91km	3.44km	Duškava		NNE	4°	236m
66.19km	3.28km	Vyhaničy		NNE	14°	226m
69.31km	3.12km	Piarežyry		W	255°	213m
72.66km	3.35km	Juržyški		WNW	272°	224m
75.09km	2.43km	Halimcy		W	267°	199m
78.87km	3.78km	Praĺniki		NNW	316°	208m
82.97km	4.09km	Kurduny		SW	223°	211m
84km	1.04km	Janievičy		SW	208°	212m
89.51km	5.51km	Ivianiec		NNW	322°	204m
99.89km	10.37km	Kurduny		ENE	61°	212m
103.89km	4km	Padnievičy		E	70°	188m
107.83km	3.94km	Kijaviec		NE	44°	193m
111.6km	3.77km	Michalova		E	87°	196m
120.72km	9.12km	Rakaŭ		ESE	105°	222m
131.02km	10.3km	Navasieĺlie		ESE	102°	290m
133.76km	2.74km	Kapličy		ESE	110°	268m
139.16km	5.41km	Chaciežyna		ESE	107°	250m
145.68km	6.52km	Kuncaŭščyna		SSW	192°	246m
152.66km	6.98km	Miensk		SW	215°	227m

ranišniaje piva

(hluchich pavieźli)

Chlopcy z supolki “Dzivosy j pamaroctvy”, vyhliadaje, nie zmahli vyznačycca, ci jany robiać tytry dlia bielarusaŭ, ci dlia hluchich bielarusaŭ.

Dzivosna-pamaročnyja nadpisy kštaltu “(šolach travy), (drobat bubnaŭ), (tupat noh)” vymusili šukać varyjant tytraŭ nie dlia hluchich. Takimi akazalisia rasiejskija.

Dziakuj bielaruskim vy-tvorcam, što pakinuli mahčymaść nie karystacca praduktam svajoj tvorčaści.

Dahnaŭ na Babrujskaj spartoŭca-ravarysta i pravioŭ kantrastyŭny analiz: pry adnoĺkavaj chutkaści ad prostaha ravarysta spartovy adroźnivajecca adsutnaściu katafotaŭ i liusterka dy systematyčnym prajezdam na čyrvonaje.

Cikava, koĺki treba parušyć pravilaŭ, pierš čym pieramahčy na Giro d'Italia?

opera 9,5

novaja Opera tak i zastalasia tv-braŭzeram: hliadzieć — chutka-zručna.
jak u tym muĺciku: haloŭnaje — nohi.
značyć, usio smačnaje źjaduć bieź jaje.

tak i dumaŭ, šro zahadkavaja pieramoha Alivaryji ŭ Chicago nia projdzie spakojna mima šapikaŭ na ŭskrajinach bielaruskich haradoŭ

Tour de Porplišča. Rešta.

Яцкаўшчына

Першая вёска на дарозе пасьля будслаўскага лесу, які парастрасаў мае сілы ды падпсаваў настрою.





Ілава

Ілава — здаравенная такая вёска, мала што са сваім домам культуры, дык яшчэ з уязным знакам ды чатырохсотгадовым чырвона-зялёным сьцягам. Ня ўсе гарады могуць пахваліцца гэткім афармленьнем тэрытарыяльнай мяжы!

У ілаўскім парку стаіць касьцёл пад адкрытым небам з абразом Марыі на пастамэнце і парасстаўлянымі ўкола лаўкамі.

Увогуле, у правінцыі культ савецкасьці імкліва саступае ідэалягічную прастору культу рэлігійнаму.





За Ілавам асфальт заканчваецца, бо пачынаецца памежная тэрыторыя. Мяжа не абы-якая: між Докшыцкім і Мядзельскім раёнам, ну то бо яшчэ й паміж абласьцямі. А гэта надта высокі дыпляматычны ўзровень, каб дамовіцца пра асфальтаваньне пары-тройкі км дарогі.





У першай вялікай вёсцы Грынеўшчыне палова пакінутых хат. Безгаспадарныя чорныя досыць вялікія хаціны усе як па шаблёне занурваюцца адным канцом у зямлю. Белыя жылыя дамкі й гаспадары ля іх у палісадах выглядаюць нават трошку дзіка.

Параф’янава

Параф’янава, як і Будслаў, падзяляецца на ўласна вёску й на пасёлак ля станцыі. У адрозьненьне ад Будслава, прыстанцыйнае Параф’янава нашмат большае за вёску. Праўда, апроч станцыі, дзівоснай спаруды ў цэнтры, цацачнага касьцёльчыка ды нясмачнай вады з жалезным смакам, прыстанцыйнае Параф’янава нічым не запамінаецца. У вёсцы ж — велічны касьцёл і агромністы сьвіран ля дарогі.

Наяўнасьць дзьвюх Параф’янаваў не перашкодзіла чыгуначнікам зноў нешта недачуць і назваць станцыю «Параф’янаў».

На ўезьдзе ў вёску Параф’янава стаіць каталіцкі крыж, на ўезьдзе ў станцыйнае Параф’янава — праваслаўны. Гэтак і суседзяць крыжы розных канфэсій далей праз усю дарогу.



Заборцы



Сітцы

Сітцы, якія насамрэч, аказваецца, Вялікія Сітцы, па-расейску пішуцца «Ситце». Як кажуць, павбывав бы. Вёска — суцэльны турыстычны аб’ект. Вялізны парк з брамай і агароджай, царква на другім канцы. Ну і людзі, нашае галоўнае багацьце. Думаю, кожнаму падарожніку будзе цікава даведацца, што ён усё няправільна здымае, што знакі маняць, што царква не 13-га году, а 12-га, і ў бабкі нейкага п’янчужкі нават фотка зжаўцелая была. П’янчужка, дарэчы, папрасіў прабачэньня, што на мясцовых турыстычных адметнасьцях, цытата: «засралі ўсё».



Порплішча

Вандроўка плянавалася дзеля таго, каб паглядзець зблізу на чатырохсотгадовую драўляную царкву, дагэтуль гледжаную адно з аўтобуса. Відовішча не расчаравала.

У Порплішчы, як і ў Параф’янаве, акуратна зробленыя ходнікі. Гэта кідаецца ў вочы таму, што ў горадзе Бягомле няма нават такіх, вясковых ходнікаў, ня кажучы ўжо пра гарадзкія докшыцкія. Бегамцы бачаць у гэтым чарговае яскравае сьведчаньне дыскрымінацыі з боку заходнікаў, якія адабралі ў Бегамля раённы статус.



Докшыцы

Далей — вузкі асфальт да Докшыц рознай ступені дабітасьці. Узбочыны пяшчаныя, таму ад фураў трэба ўхіляцца загадзя й зьяжджаць на ўзбочыну ледзь ці не пад простым вуглом.
Сам райцэнтар асаблівага ўражаньня не пакідае. Пырскаюць фантанчыкі. Ляжаць у траве нефатаграфібельныя стылізаваныя збаны, гойсаюць міліцыянты.

Ходнікі, дзе ёсьць, зробленыя зь нізкімі бардзюрамі, як сьлед, ня тое, што ў сталіцы.



Шунеўка

Між Докшыцамі й Бегам’ем стаіць мэмарыял спаленай вёсцы Шунеўка. Ні ў Хатыні, ні ў Дальве я ня быў, так што Шунеўка — першы такі аб’ект. На пад’езьдзе пабачыў на стаянцы экскурсійны аўтобус. Зьдзвіўся, што сюды возяць экскурсіі. Але пад’ехаў бліжэй і пабачыў шумную грамаду на пікніку. З усіх прастораў Беларусі яны не знайшлі нічога лепшага, як пабухаць у мэмарыяле.

Мэмарыял аформлены на дзьвюх мовах, дагледжаны, хоць бачна, што небагаты. Не зразумеў толькі, чаму схаваныя ў кусты званіцы.



На адваротным шляху зьдзівіла дарога з Докшыц да Параф’янава, між іншым з нумарам — Р86. Такіх варыяцый дрэннага пакрыцьця я яшчэ ня бачыў. Па баках дарога правальвалася, трушчылася, выгінала асфальт хвалямі. Таму ўвесь транспарт, у тым ліку і я, быў змушаны ехаць строга па цэнтры ды асабліва не разганяючыся.