Niaskorany vostraŭ Dražnia

Adzin srodak masavaj infarmacyi, jaki hadami pracuje na raździmańnie kanfliktu «ravaryst — „narmaĺnyja liudzi“», nibyta navat ździviŭsia siońniašniamu prysudu. A jak što ŭsie žyvuć u chutkaplynnym infarmacyjnym poli, to ŭžo mala chto pamiataje, što ŭsiaho ź dziasiatak hadoŭ tamu takoha kanfliktu pa vialikim rachunku nie bylo. Ravarysty jeździli pa MKADzie dy M1, pierasiakali praspekty, razhanialisia z horki da cyrku, abhaniali traliejbusy, jechali z 2-j palasy napierad, kali pieršaja byla toĺki naprava. Aŭtamabilisty jašče pamiatali radok z pravilaŭ «źjaŭliajecca paŭnavartasnym udzieĺnikam darožnaha ruchu» i stavilisia da ravarysta adpaviedna: chaj nie pavažliva, alie ŭvažliva. A potym u adnym asobna ŭziatym sasudzie vyrašyli ŭvažlivaść zamianić dyskryminacyjaj — i ja b skazaŭ, nia stoĺki ravarystaŭ, koĺki piešachodaŭ z raźlikam na toje, što paddośliednyja raźbiracca nia stanuć i ŭkliučać režym «pavuki ŭ sloiku». Nie pamylilisia.