źmiena krajavidu

pamylki

Pamiataju, jak biazvusym liceistam ja chacieŭ znajści adras «Kramy» i napisać im list ź pieralikam pamylak. Nu jak tak, dumaŭ ja, paklaści tekst na muzyku i nia dać na vyčytku pierad hetym? Časy praminuli, i taja «Krama» ciapier vyhliadaje jak vydatnik u kliasie. Voś muzyčna samy blizki mnie z novych hurt «Akut», alie jak heta sluchać, jak?

«A chto prajšoŭ toj šliach —
Pavierniecca nazad.
I uvarvucca pramki ŭ zziajučyja šyby
Pamylki, što nie vyklikajuć našu zlosć
I z nami smierć, i z nami smierć,
I nieziamnaja pryhažosć!
Usio pavierniecca, usie pavierniecca
Kab uvarvacca pramki ŭ zziajučyja šyby
Uvierch pa liesvicy ŭsio pavierniecca
Ŭsie pavierniecca, pavierniecca, što byla».

Arfaepiju ŭžo nie čapaju.