думаць ___ Беларусь (падстаў свой прыназоўнік)

ў чыка няма мазгоў, а не сораму і сумленьня… (http://shtolik.livejournal.com/22433.html?thread=59553#t59553)

вось наконт мазгоў не магу пагадзіцца.
я думаю, любіць Беларусь.
я таксама.

і я жадаю ёй лепшай долі, але пачуцьці і жаданьні гэта адное, а жыцьцё - іншае. Мне мала Беларусі ўва мне, ў гэтым гета маіх думак, сям'і, сяброў.
Я хачу, каб я быў у Беларусі, і пажадана ў гэтым жыцьці, і пажадана хутчэй.
Таму я ўвесь час, увесь час думаю пра Беларусь, думаю і шукаю шляхоў і рэцэптаў дзеля ўрэчаісьненьня Беларусі, дзеля ўрэчаісьненьня яе лепшай долі.
і таму ў пытаньнях гэтай долі я не раблю пасьпешлівых высноў,
і ідэю НГ я старанна абдумваў і ўзважаў, пытаўся і тут і там і слухаў, што кажуць людзі, якія яе падтрымліваюць.
А людзі цытавалі Пазьняка і абражаліся нешта тлумачыць, а калі і давалі доказы, то ад адваротнага, або дзіцячае "а што ваш мілінкевіч?", хоць гаворка - пра НГ, асобны праект, не зьвязаны зь Мілінкевічам.
Тым ня менш я ўважліва слухаў цытаты Пазьняка (але ніхто ня мог мне разьвіць іх сэнс, акурат як зьніякавелыя місыянэры з закладкамі ў Бібліі на менскіх вуліцах), эзатэрычныя рытарычныя фігуры, ніякавеў ад шчыльнасьці ўзгадваньня Бога "всуе" на тузін слоў, і фільтраваў нуль-інфармацыйныя пасажы кшталту абразаў ды псыхіятрычных дыягназаў.

І толькі пасьля гэтага я напісаў папярэдні допіс, напісаў найперш для сябе - як рашэньне задачкі. І спадзяваўся, што нехта пазытыўна пакажа мне на мае памылкі...

Але людзі не ленаваліся пісаць вялікія тэксты, але пісалі не пра магутную і геніяльную ідэю НГ, а пра... Мілінкевіча.

І тут я пабачыў, што магчымая любоў бяз думаньня, прынамсі непазычанага думаньня, любоў самадастатковая і настолькі спэрсаналізаваная, што спроба кампрамісу, часовага ахвяраваньня нейкімі ўстаноўкамі падаецца здрадай і стратай.

Самае цяжкае маё ўражаньне ад гэтых выбараў - што беларуская любоў да Беларусі можа быць настолькі эгаістычнай, што засьціць саму магчымасьць і рэальныя шляхі да паўстаньня Беларусі як РЭАЛЬНАГА, а не ПЭРСАНАЛЬНАГА ці гістарычна-легендарнага праекту.

Таму лягічна, што любая спроба аналізу, падтрымкі нейкіх кампрамісаў, аб'яднаўчых праектаў разглядаецца як замах на "сваю" Беларусь, скарб ДУШЫ, свайго ўласнага набытку (а кожны з нас вынайшаў сабе Беларусь сам і таму немінуча СВАЮ). Праекты Пазьняка - з тых чароўных казак і ўзьнёслых легенд, дзе герой зьяўляецца і перамагае ўсіх У АПОШНІ МОМАНТ.
Толькі цуды не сябруюць з статыстыкай.

update 22.35
http://mirritil.livejournal.com/80729.html?thread=445017#t445017
я адсутнасьць жаданьня думаць сваёй галавой бачу ў фанаў Пазьняка, якія гатовыя зрабіць усё што заўгодна што ён прапануе.. прапануе заўтра кветкі падараваць Луку - так і падаруюць... і гд..