адважуся сказаць, што меў пачуцьцё веры.
мне захацелася абняць увесь сьвет улучна з скурчанай, жахліва непрыгожай бабкай, якая ўвесь час чмыхала, шморгала і керхала побач у царкве.
дык вось. кажучы пра разбой і гвалт з-за рысункаў, я не магу паверыць, што гэтыя ашчэраныя твары - люстэрка веры, што гэтыя пажары і крыкі натхнёныя верай. нават не кажэце.
дзіўна, што ў навінах шторазу ўзнаўляюць ланцужок абраза-вера-запальнічка.
прынаймней слова "вера" адсюль трэба выкінуць
6.2.06
ogniem i mieczem
а 21:27
cetliki dzieścištości, viera
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment