Hluchameińsk: zakryta na zimu

«Usie my viedajem, što naš liubimy horad-sonca, horad-hieroj Miensk – samy čysty i dahliedžany horad na ziamli. Mienčuki hetak bierahuć i piastujuć svaju stalicu, što raskazy pra jejnuju čyściniu j charastvo pieradajucca z vysnaŭ u vysny, z kraju ŭ kraj, z pakalieńnia ŭ pakalieńnie… Akuratnyja i vychavanyja mieścičy nia śmieciać na vulicach, a pracaŭniki rupliva i sprytna ramantujuć i budujuć haradzkija šedeŭry.

Niadaŭna byŭ pastaŭlieny nievierahodny eksperyment: adzin z najpryhažejšych kutkoŭ našaha cuda-horadu byŭ addadzieny dlia zdymak fiľmu-karastrofy «Kali b da ŭlady pryjšli JANY». Specyjaľna navučanaja masoŭka viala zvyčajny lad žyćcia nižnie-siaredniaj kliasy tak zvanych «demakratyčnych» krajin: piva, čypsy, śmiećcie z voknaŭ; a rabočym bylo dadziena zadańnie «adramantavać» hetuju piarlinku Miensku pavodlie t.zv. «eŭrapiejskich» standartaŭ. U vyniku jany kieškalisia z učastkam 500 m cely hod, zrabili toľki palovu, a reštu kinuli da nastupnaj viasny.

Palova masoŭki ŭžo trapila ŭ boľnicy z traŭmami i psychičnymi razladami. Specvojski strymlivajuć natoŭpy aburanych hramadzian, jakija imknucca vyčyścić i pačynić usio svajimi rukami. Šanoŭnyja, nie biarycie tak blizka da serca – heta prosta eksperyment. Śmiećcie – butaforskaje, sterylizavanaje, pa mastach biez parenčaŭ i kalia adkrytych jaminaŭ chodziać akciory-kaskadziory i toľki sa strachoŭkaj, tuman napuščany mašynami-tumanadźmuchami, kab nie šakavać vypadkovych śviedkaŭ.