беларуская для тутэйшых

беларускую мову зараз выкладаюць у школе як родную і ў выніку яе мала хто з выпускнікоў ведае, калі не лічыць веданьнем уменьне правільна вызначаць тып складаназалежнага сказу.
і парадаксальна лепшыя веды пасьля школы атрымліваюцца ў ангельшчыне, ці якой іншай іншамоўшчыне.
каму ж з высокіх ілбоў нарэшце хопіць самакрытычнасьці і дальнабачнасьці, каб перавесьці выкладаньне мовы ў школе ў мэтодыку моў замежных – менш навукі (у жыцьці часта непатрэбнай) і больш практыкі, экспэрымэнту ды экспромту. А то дзецюкі могуць правільна вызначыць склон, а двух слоў зьвязаць ня могуць.
фактычна выходзіць, што мову вывучаюць як вантробы мерцьвяка – тут ныркі, тут месяцовая косьць, тут сонная артэрыя, то бо вучаць мове мёртвай, як лаціне, ды нават у лацінскай праграме ёсьць нейкія канструяваньні дыялёгаў.
трэба, каб у сваіх падручніках дзеці бачылі, што мова жыве. Што яна ня толькі ў нудных кніжках, а на вуліцы і дыскатэцы, у краме і кнігарні, на запраўцы і мытні, у цягніку і перапоўненым аўтобусе.