мэтраз(а)варот

Дарагая рэдакцыя, калі праяжджаў сёньня праз сьветлую і сымбалічную станцыю “Спартыўная”, якую недабітыя адмарозкі колісь хацелі назваць імем страшэннай невылечнай пошасьці, каб зьняславіць дасягненьні нашай перадавой мэдыцыны, падумаў, што нельга больш адкладаць пытаньне назваў будучых станцый першай лініі.
Кожнаму ж зразумела, што назвы, зацьвярджаныя ў часы махровага нацыяналізму ня маюць права на існаваньне. Тая ж “Грушаўская” – чаму яна навучыць нашчадкаў, які дасьць прыклад? І што яна сымбалізуе? Гэты статыстычна неістотны фрукт, які родзіць калі хочаць і ня мае дзяржаўнага значэньня? Або, яшчэ горш, агрэсіўны баксёрскі снарад? Крыважэрнасьць апазыцыі ўжо ні ў кога не выклікае сумневаў – згадаць хаця б гэты драпежны герб “Пагоня”! Акрамя таго, спалучэньне літараў “шаўская” ніяк ня можа быць вылітае ў мармуры. Што за шаўкі ў менскай падземцы! Лепш увекавечыць адну з сапраўды важных беларускіх культур і назваць станцыю – “Жытнёвая” ці “Бульбяная”, а лепш адлюстраваць ролю працаўніка-селяніна ў назьве “Дажынкаўская”.
Нельга не зьвярнуць увагу на магільныя матывы ў назьве “Пят-роў-шчына”, тым больш што да канца не ўстаноўлена, хто такі той Пятро (а раптам Машэраў?), таму найлепш станцыю назваць “Пераможцаў”, або “Пераможная”.
Што да станцыі Мі(х…)лова, то ў ёй навідавоку лаянкавыя кампанэнты,да таго ж ізноў такі называць станцыю не зусім палітычна сьвядомым імем вельмі рызыкоўна, таму лепш памяняць назву на пазытыўнае “Аляксандрава”, або “Аляксандраўская” з устаноўкай малой архітэктурнай формы дзеля ўнікненьня розначытаньняў наконт пэрсаналіі.
Што да станцыі “Унівэрсытэт”, то гэта відавочна сырая назва, ня можа выклікаць сумненьня, што станцыю трэба назваць у гонар нашага славутага суайчыньніка і змагара з ворагамі нашага народу “Дзяржынская”.

Спадзяюся, дарагая рэдакцыя, што мой шчыры патрыятычны допіс будзе сугучным нашым памкненьням да сьветлае і чэснае будучыні і падступныя хітрыкі нядобразычліўцаў будуць разьвенчаныя гэтак жа апэратыўна і безапэляцыйна, як у выпадку з вартай гонару станцыяй “Спартыўная”.


❏
Darahaja redakcyja, kali prajaždžaŭ siońnia praz śvietłuju i symbaličnuju stancyju “Spartyŭnaja”, jakuju niedabityja admarozki koliś chacieli nazvać imiem strašennaj nievylečnaj pošaści, kab źniasłavić dasiahnieńni našaj pieradavoj medycyny, padumaŭ, što nielha bolš adkładać pytańnie nazvaŭ budučych stancyj pieršaj linii.
Kožnamu ž zrazumieła, što nazvy, zaćviardžanyja ŭ časy machrovaha nacyjanalizmu nia majuć prava na isnavańnie. Taja ž “Hrušaŭskaja” – čamu jana navučyć naščadkaŭ, jaki daść prykład? I što jana symbalizuje? Hety statystyčna nieistotny frukt, jaki rodzić kali chočać i nia maje dziaržaŭnaha značeńnia? Abo, jašče horš, ahresiŭny baksiorski snarad? Kryvažernaść apazycyi ŭžo ni ŭ koha nie vyklikaje sumnievaŭ – zhadać chacia b hety drapiežny hierb “Pahonia”! Akramia taho, spałučeńnie litaraŭ “šaŭskaja” nijak nia moža być vylitaje ŭ marmury. Što za šaŭki ŭ mienskaj padziemcy! Lepš uviekaviečyć adnu z sapraŭdy važnych biełaruskich kultur i nazvać stancyju – “Žytniovaja” ci “Bulbianaja”, a lepš adlustravać rolu pracaŭnika-sielanina ŭ naźvie “Dažynkaŭskaja”.
Nielha nie źviarnuć uvahu na mahilnyja matyvy ŭ naźvie “Piat-roŭ-ščyna”, tym bolš što da kanca nie ŭstanoŭlena, chto taki toj Piatro (a raptam Mašeraŭ?), tamu najlepš stancyju nazvać “Pieramožcaŭ”, abo “Pieramožnaja”.
Što da stancyi Mi(ch…)łova, to ŭ joj navidavoku łajankavyja kampanenty,da taho ž iznoŭ taki nazyvać stancyju nie zusim palityčna śviadomym imiem vielmi ryzykoŭna, tamu lepš pamianiać nazvu na pazytyŭnaje “Alaksandrava”, abo “Alaksandraŭskaja” z ustanoŭkaj małoj architekturnaj formy dziela ŭniknieńnia roznačytańniaŭ nakont persanalii.
Što da stancyi “Universytet”, to heta vidavočna syraja nazva, nia moža vyklikać sumnieńnia, što stancyju treba nazvać u honar našaha słavutaha suajčyńnika i zmahara z vorahami našaha narodu “Dziaržynskaja”.

Spadziajusia, darahaja redakcyja, što moj ščyry patryjatyčny dopis budzie suhučnym našym pamknieńniam da śvietłaje i česnaje budučyni i padstupnyja chitryki niadobrazyčliŭcaŭ buduć raźvienčanyja hetak ža aperatyŭna i biezapelacyjna, jak u vypadku z vartaj honaru stancyjaj “Spartyŭnaja”.