З новым, 1989-м, годам!

Тады пад ялінкай я знайшоў свой першы комп. Гэта было проста супэрсьвята і супэрпадарунак!

Я прайшоў усе непраходныя гулькі, абагнаў усе баліды, перастраляў усіх прышэльцаў, безьліч разоў прайшоў да канца Супэрмарыя, намаляваў схему віцебскага транспарту, амаль стварыў энцыкляпэдыю віцебскіх вуліц (памяці не хапіла, 48К ўсё‑такі, вось у майго прыяцеля было 128К, ото ж быў комп дык комп!), дзеля якой спэцыяльна распрацаваў літару «ў».

Няможна не згадаць добрым словам сьветлай памяці «магнітафонадыскавод» «Россия» ды найвялікшы ў маім жыцьці «манітор» «Электрон‑714».

Гэтак вось зьбіваюцца з дарогі лірыкі...