“rossypy”

Pračytaŭ “Zmaharnyja darohi” Kastusia Akuly, jak raśpilavaŭ hiru — straciŭ čas na pustuju spravu dzielia supiarečlivaha dośviedu.

Hira ŭsiaredzinie akazalasia niecikavaj žaliaziakaj.

Badaj, samaja haloŭnaja stremka — padača dakumentaĺnaha źmiestu mastackimi srodkami. Ja tak razumieju, mastackaść aŭtaru patrebnaja byla dlia niejkich svajich metaŭ, absaliutna nie cikavych nieabaznanamu čytaču.

Nie znajšlosia ni abzaca, jaki b vylučaŭsia z ahuĺnaj šeraści i posnaści, a liryčnyja adstuplieńni vyklikali niajomkaść pustaslounaj napyšlivaściu.

Nie ŭjaŭliaju, kamu, aproč historykaŭ emigracyji, heta moža być cikava.

3 z 10