HNY

ščaślivy j źniasiĺvaĺny hod, nia chočacca padarunkaŭ i vinšavańniaŭ, daryć i vinšavać taksama, dobra, što niama kamu kryŭdzicca, bo varta, nijakich padrahunkaŭ, usio fajna, usiaho da fiha, nu jaho usio na fih, zavalicca ŭ hluš i zasnuć jak ściamniejecca.

sama liod!

zrabiŭ sabie śviata — vybraŭsia z rovaram pa načnoj Dražni dy dražnienskim liesie, kab bieź liudziej i biez daroh. 208 šypoŭ skryhatali j ahryzalisia, alie ničoha nie mahli zrabić proci daskanalaści pryciarušanaj śnieham ablivachi.
dyk voś i pajezdka atrymalasia daskanalaj — i ja na rovary, i rovar trochu na mnie.
naliplaja na koly slota abciakla za paŭhadziny, naliplaje na mordu ščaście dahetuĺ zasnuć nie daje.




tuzin fotak z vuzkich, stromych i slabaaśvietlienych miescaŭ 

The Mist

XXX

Lorem ipsum ыукпеыва!

пакуль мы тут б’емся вакол мяккага знаку, агенцтва менск-навіны запусьціла першы навіновы сайт на лаціне!

і гэта, я прагаласаваў за Кабзона ў чашчэ!

Na zakrytaje Dziaržyncy — miesiacovy krajavid. Ukatanyja liedzianyja kaliajiny z zaśpietaj paŭnočnym vietram namierzlaj slotaj pa bakach. Ceimra, ni dušy, praź sietčatuju zaharodu ŭ biazdumnaj zaviadzioncy huliajucca kolierami kinutyja ŭvahaj śviatlafory dy zyrkaje z-pad adchonu hmach banku. Ja byŭ tam adzinym klijentam. Zvykla vybiŭ kvitok, padniaŭ vočy — nad kasami pahaslyja infarmatary, vakiency zašorhnutyja žaliuziami, toĺki adzin ahieńčyk, biez čarhi j biez aĺternatyvy. Pa koŭzkaje ściežcy pašybavaŭ da hirliandy aŭtamabiĺnych far, što boŭtalasia na daliahliadzie. Mima mohilak, jakija niekali abkapali dlia darohi j pad jakimi nieŭzabavie štodźviechviliny niechta budzie bačyć śviatlo ŭ kancy tunelia.

2-ja Vietranaja

героі сьнежнай гісторыі на месцы падзеяў,
толькі восеньню.
Фота Максіма Жаркова.

Siońnia ŭpieršyniu za šmat hadoŭ začytaŭsia da poźniaj nočy. «Kalodziež» Vincesia Mudrova ź nieviadoma skuĺ adkapanaj «Pravincyji» dzieviacihadovaj daŭniny nie adpuskaŭ da apošniaha radka. Fajna!

abščaha!!!

Mikrablog zvaliŭ žyć u FriendFeedaŭskuju abščahu, budzie tut źnizu krasavacca ŭ ramačcy. U toj samaj abščazie pasialilisia j pamirylisia fotki, rovary, kamentary dy vyrazki z hazet — i zastalosia dafihišča svabodnaj ploščy!

U siabroŭ dy znajomcaŭ pobač taksama prachadny dvor, choć adnoj staronkaj hliadzi, choć adnoj stužkaj vynoś.

Jak niekali stala zusim niavažna, jaki ŭ sajta dyzajn, kali jość RSS, tak ciapier absaliutna pa barabanie, dzie ŭ bloggiera blog, fotki, roliki, padšyŭki j roznyja roznaści, kali jość FriendFeed.

onlineavaja padpiska na bielpošcie skončylasia raniej za zvyčajnuju.

na tym kancy provadu z sumnaj notkaj nakanavanaści ŭ holasie, jak kali b na ziamliu padala kamieta i z hetym uzie paśpieli źmirycca, skazali: «na žaĺ, užo bliakiratar ukliučyŭsia».

chočacca časam pačytać niečaha ŭ niedastupnych dlia kamputara miescach.

«Байкальскі»

я: у вас джын-тонік ёсьць?
галоўная па залі: а вам зачэм?
я: загадачны вапрос
галоўная па залі: он ўрэдны
я: дык ёсьць?
галоўная па залі: не і не бывае, вазьміце сок ілі водку
я: а дайце кнігу прыдлажэній
галоўная па залі: слушайце, не нарывайцесь

niespadziavany špacyryk

pieški 5 km pa Šabanach, 5 km industryjaĺnaj koŭzanki i krochkaj travy.
ad «Omy» da «Mahilioŭskaj» pa ablivasie — paŭhadziny, krychu mienš za interval 58-ha.

rovar ratuje ad niedarečnych sustreč

miančuk Kevin Spacey

Na liesapiĺni lia kamaroŭskaha balota ja sustreŭsia z Kevinam Spacey. Jon zdaŭsia trochu nižejšym rostam, alie pavodziny, mova, choć i pierasypanaja redkimi dabradušnymi lajankami, pozirk narešcie byli paznavaĺna charyzmatyčnymi. Jon zaciahnuŭ niaśpiešliva cyharku, stomliena zirnuŭ z-pad ilba (nu Kevin, nu Spacey, nu što vylupiŭsia) i pajšoŭ upeŭnienym krokam u bok Staražoŭki.

što da pradprymaĺnikaŭ: chadziŭ pa Ždanovičach, čapliaŭsia da pradaŭcoŭ: jak ža vy z Novaha hodu, harotyja? “Ničoha, usio narmaĺna, pracavaćmiem”, — paśmichalisia tyja.

#13

petardzień

uručča z svajimi pieratvoranymi ŭ gieta dvarami pryznačajecca samym  haŭnistym rajonam miensku.

nastaĺgičnyja adviedziny malinaŭki.
paŭtary hadziny — jak jinšy horad, u jakim nieznajomuja vierchaliny nieadviedvanych hmachaŭ i novaja vulica — sapraŭdny tvor mastactva pieraŭvasablieńnia, źmienienaja da niepaznavaĺnaści amaĺ rodnaja boĺš užo nie hluchamań. 
treba pryjechać jaje niejak pryručyć z rovaram.

Taraškievica — adna z kryničak, jakaja žyvić kvoluju račulku bielaruščyny. Dziŭna zakidańnie krynicy piaskom tlumačyć klopatam pra paŭnavodnaść račulki.
Mova adna, kryničak šmat, jich by bierahčy dy ciešycca z hetkaj redkaj raznastajnaści, dyk nie — padavaj melijaracyjny kanal.
Kanal praściejšy — tut nie paspračajeśsia.

šapiki źnikli jak miakkija znaki

kupiŭ u hastranomie apošniuju buteĺkiu piva

kapenhagienskimi vačyma

Zakkaliciousness, aŭtar blogu copenhagenize.com, kaža: «look at that first photo! brilliant bike lanes! in MINSK! home of Europe's last dictator!»

А ja kaliści pisaŭ: «Заезд на міні-стаянку шырынёй у два мэтры абвешалі проста нейкай маніякальнай колькасьцю знакаў. І выглядае, што ў гэтай сытуацыі абазначаюць яны толькі адно: бездапаможнасьць і абыякавасьць абазначальнікаў веладарожак».

Adpuścicie mianie ŭ Kapenhagien!

zlačynstva i pakarańnie…

В результате ЧП, произошедшего недавно на территории Первомайского района г. Минска, а именно ул. Волгоградская (ЖЭС-33), целая семья отравилась газом. Решением администрации района к дисциплинарной ответственности, вплоть до увольнения, привлечены руководители разных уровней в структуре ЖРЭО Первомайского района. Так, например, директору ЖЭС-33, объявлен строгий выговор (интересно, с занесением в трудовую?). Со временем стал затухать общественный резонанс от ужасной трагедии и директор упомянутого ЖЭСа становится главным инженером ЖРЭО Первомайского района, которого, кстати, уволили тем же решением администрации.

jość źmieny i da liepšaha — voś GoogleReader papryhažeŭ.

siońnia ŭ victogana znajšoŭ iliustracyju da svajho dopisa trochhadovaj daŭniny

cehla

adčuvańnie, što vyrasla pakalieńnie pakiemonaŭ, jakija ščyra nie ŭrubajucca, što navat adzin znak moža być malieńkaj strataj technična j ahromnistaj strataj sensava dy maraĺna. 
jość semijotyka, navuka, jakaja vučyć, što byvajuć takija znaki, paślia jakich užo pofih, jaki źmiest.  

NNarkamaŭka

«Наркомаўка за некалькі пакаленьняў прыжылася і стала традыцыяй. Наркомаўка — якраз той гістарычны варыянт літаратурнай беларускай мовы, ад якой беларусы масава адвярнуліся. У выніку беларусы ў масе сваёй даволі слаба валодаюць правапіснымі нормамі наркомаўкі. У нас наагул няшмат людзей, якія пісьменна (хоць бы ў межах школьнай праграмы) пішуць па-беларуску — нават сярод прафэсійных літаратараў. У гэтым сэнсе ў наркомаўкі няма ніякіх перавагаў перад тарашкевіцай».

«Наша Ніва», 1999 г.

«Паслухайце аўтэнтычную беларускую гаворку, і ані русізмы, ані палянізмы ў ёй вас не зьбянтэжаць. У пісьмовым варыянце такая гармонія падтрымліваецца правапісам. Менавіта дзеля гэтага столькі дзідаў апошнім часам зламана ў абарону тарашкевіцы, клясычнага правапісу, таму што наркамаўка не перадае моўнае стыхіі і душы, не стварае на пісьме асобнае моўнае тэрыторыі, яна не суб’ектная. Гэта як паўсувэрэнітэт БССР у палітыцы. Калі ж браць клясычны правапіс, дык ён выразна акрэсьлівае незалежнасьць беларускае мовы — што ад расейскай, што ад польскай».

«Наша Ніва», 2000 г.

«Пасьля таго, як Вышэйшы Гаспадарчы Суд зьняў з «Нашай Нівы» папярэджаньне Дзяржкамдруку за карыстаньне клясычным правапісам, Дзяржкамдрук заявіў пра сваю нязгоду і папрасіў Суд перагледзець гэтае рашэньне. Суд перагледзеў і пакінуў рашэньне бязь зьменаў. Гэта значыць, што «Наша Ніва» ў гэтай канкрэтнай спрэчцы адстаяла сваё законнае права пісаць тарашкевіцай, а не наркомаўкай».

«Наша Ніва», 1999 г.

«У Беларусі няма чалавека, які б не зразумеў тых газэтак па-беларуску. Дый прыклад колішняй «Свабоды», якая выходзіла ўся клясычным правапісам і стала самай масавай апазыцыйнай газэтай, сьведчыць, што аргумэнты пра «народ ня пойме» надуманыя».

«Наша Ніва», 1999 г.

«Памятаю, як адразу пасьля рэфэрэндуму 1995 г. «НН» выйшла пад праграмнаю назвай «Ня зломіш!». І не зламалі. Газэта ня стала дзьвюхмоўнаю. Не адраклася клясычнага правапісу. Абараніўшы права на яго ў судзе. «НН» ня стала ні прамаскоўскай, ні пра яшчэ якой-небудзь. Ня зломіш!»

Уладзімер Арлоў, «Наша Ніва», 2001 г.

«Найперш яна — самая арыстакратычная. Спавяданьне беларускай нацыянальнай ідэі й арыстакратызм духу — у гэтым існасьць “НН”. Захоўваючы клясычны беларускі правапіс, “НН” ажыўляе і разьнявольвае нашую мову, заціснутую, згвалтаваную “наркамаўкай”».

«Наша Ніва», 2001

«“НН”: Калісьці “НН” давялося судзіцца, каб адстаяць права выдавацца тарашкевіцай. Нядаўна “СБ” надрукавала артыкул клясычным правапісам. Гэта выключэньне ці знак? Мо газэта зробіцца ў будучыні дзьвюхмоўнай? П.Я.: У мяне, як у рэдактара, ёсьць цьвёрды прынцып: друкаваць матэрыялы той мовай, якой яны паступаюць у рэдакцыю. Я не лічу актуальнай праблемай выкарыстаньне “тарашкевіцы” ці “наркамаўкі”. Гэта тэма вялікай філялягічнай дыскусіі. Мой пункт гледжаньня: пакуль у нашай краіне большасьць насель­ніцтва не авалодала “наркамаўкай”, спробы якасна палепшыць мову - нясвоечасовыя».

«Наша Ніва», 2002

dobra rasčaroŭvacca ŭ tym, što nie škada vykinuć

dziadźka ŭ kascy ź lichtarykam

yeeeaahhh, da nas viaduć kosmas-tv!
žmoty z mtisa sa svajim urezanym pakietam chaj rasslabliajucca daliej!

moj Qiuck Launch metadyčna niščyŭsia iTunesam.
vyjavilasia i vyrašylasia metadam vydalieńnia

kITnaja abarona

 kupciurastaja žyviolina jak ruchaĺnik pragresu

adfatašopić zavakońnie by

mm:ss

zabyŭsia pastavić vielakomp.
i niejak navat pryjemniej jechalasia.
što ja ciapier skažu http://www.worldcommute.com/?

niečakanka

na Vaŭpšasava pačyścili vyjezd — upieršyniu na majoj pamiaci.
zamiest zručnaha nasypu vylieźli nie aby-jakija bardziury.
liedź nie naviarnuŭsia.

niesezonny ravaryzm

pamyty lancuh jedzie liepiej za zmazany

human behaviour

novy trend u pavodzinach piešachodaŭ.
kali ŭdaliečy źjaŭliejecca ahieńčyk rovara, piešachod spyniajecca j nia zvodzić z ravarysta vačej, až pakuĺ toj nie prajedzie. siońnia sustreŭ dva takich persanažy.

mnie spadabalasia

śmierdy i cymbaly

u ciesny byflyjeŭski ofis zajšoŭ maestra, dastaŭ mabiĺnik i zavioŭ u čarzie zadušeŭnuju razmovu na čverć hadziny svajim basam.
dziaŭčyn-supracoŭnic adrazu stala nie čuvać, zatoje recham raznosilasia pa pakoji, što narmaĺnych cymbalaŭ u miensku nie dakupicca, bo ŭsiaho (ažno?) čatyry kramy, dzie hety instrumant jość, i sam Anisimaŭ užo ŭ kursie, a siońnia maestra jdzie ŭ filiarmoniju j budzie z 14-ha šerahu fotkać kancert. 

jašče nia pozna zdać biliety.

kantaktnyja teliefony byfly paznačaje ŭ damovach dlia pryahažości.
pa hetych teliefonach možna atrymać servis dvuch vidaŭ: hudki karotkija j hudki doŭhija.