11.3.11

natural selection

Наркамаўка — жахлівая зашуганая згвалчаная камунякамі баба ў чужым рваньні, ну але хоць цэлая: дзьве рукі, дзьве нагі, дзьве цыцкі, вочы, хоць без аганьку і долу — але дзьве штукі, два вухі, правапіс ды граматыка — агулам два.

Клясычная ж наша паненка тарашкевічыха — мілая, разумная, любімая, сьпеўная, прыгожая, выкшталцоная, але — інвалідка. Такая прагная да жыцьця бурацінчыха, тату Карла якой расстралялі ў Курапатах, а Карлавы ўнукі не сышліся ў дэталях і разбрыліся па дыскусійных сэкцыях з добрым мікракліматам і гукаізаляцыяй.

Паненка сядзіць-ківаецца ў інвалідным вазку, кінутая апекунамі на ўзгорку ля валуна ў лесе пад Цнянкай, і ў вачах пад яе атракцыйнымі заінелымі вейкамі ня гасьне надзея.

Але ж шчэ з школы вядома, што мова — яна жывая, як прырода. А ў прыроды свае законы.

No comments: