дурная мода

я не разумею сэнсу галадоўкі ўвогуле, казулінскай у прыватнасьці і ў нашай краіне тым больш.
Скрабец даказаў раз - галадоўка нічога не дае. До. Хопіць.
Не, зноў, тут, там, дзьве за раз. Гэта што, мода такая?
Сама ідэя галадоўкі зьведзеная да пустаты. Галадаюць усе - каталікі, пратэстанты, бабка на радыё свабода ў гарадзенскім касьцёле ледзь хрыпіць з прымача.
Задалбалі галадаць упустую.
Я ня бачу сэнсу гэтых учынкаў, ня бачу сэнсу паліць нэрвы блізкім людзям, сваякам дзеля няпэўнай мэты, а шчыра кажучы, проста задарма.

Што да "такой бы рашучасьці ўсім нашым палітыкам" — абсалютна ня згодны. Палітык мусіць быць разважлівым, мэтанакіраваным, з халоднай галавой, цьвярозым розумам. Прэзыдэнты-інваліды надзвычай рэдкая зьява.

Галадоўка Казуліна падзея ўражлівая, і пераводзіць успрыманьне Казуліна ў чыста эмацыйны плян, а гэта дрэнна. Мы ўжо гатовыя пасадзіць казуліна над сабой толькі з-за таго, што ён ня есьць (а мы ямо). Хоць так і няма выразнай яснасьці, чаго дамагаецца Казулін? Нехта можа сфармуляваць ясна і матывацыйна, па-журналісцку: матывы, пэрспэктывы, зыходныя шанцы, крокі па дасягненьні — у гэтай галадоўцы ёсьць хоць нешта рацыянальнае?

(гэта я так у адкамэнціўся)