Усё паскудзтва гэтай сытуацыі з прэзыдэнтам абедзьвюх народаў Пуціным у тым, што ў яе ўзьнікненьні няма нічога неверагоднага.
Народ лёгка і абсалютна лягічна ў яе паверыў. Акт мусоліцца, саюзная дзяржава таўчэцца, абодва прэзыдэнта неаднойчы заяўлялі, што гатовыя пайсьці настолькі далёка, наколькі гатовы партнэр, дык чаму б партнэру Пуціну ня быць зьверху?
Тым больш, што Пуцін на экранах часьцей за Лукашэнку, пэнсіянэркі ў чэргах на пошце абмяркоўваюць ягоную інтэлігентнасьць і мудрасьць, а пацаны за вуглом вядуць бухія дэбаты, чым адрозьніваецца наша белараша ад іхняй рашы, і ня могуць знайсьці адрозьненьняў.
І калі гэтым разам прадказаньні ня спраўдзяцца, то гэта будзе чысты шанцунак, бо ўся лёгіка палітыкі нашай, нашай пакуль краіны акурат вядзе да такога лягічнага канца.
Азірніцеся наўкола — мы ўжо ў Расеі.
7.12.07
Азірніцеся наўкола — мы ўжо ў Расеі
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
sumna...
Post a Comment