фотуман

Пацьвердзілася мая тэорыя, што ў нашай слаўнай сталіцы блюсьціцелі сакрэтнасьці самі ня ведаюць, дзе яна ёсьць.

Каля былой нацыяналкі ахоўнік прэзыдэнцыі фоткаць дазволіў, але толькі я дастаў фоцік, як ветлівы даішнік зьняўся з свайго паста і пайшоў да мяне, ківаючы палачкай. Я яму за тры мэтры далажыў, што спытаўся ўжо ў зялёнага чалавечка, вунь таго, ага. Даішнік пасьміхнуўся, сказаў «тады ладна», і павярнуў назад.

картачкі клікабельныя