хімія

Я некалі падсеў на Chemical Brothers чыста з-за вобразнасьці.
Фішка была ў тым, што калі я нацягваў навушнікі, сьвет навокал набываў надзвычайную плястычнасьць і рухавасьць.
Будынкі на праспэкце пачыналі самі сабой сьціскацца як дарожкі гукавога спэктру, круглыя аканіцы на падстрэшшах браліся круціцца ў шалёным тэмпе, машыны падымаліся ў неба, танчылі ліхтары, падымалася ў карагодзе плітка, стараліся ступаць у тэмп мінакі, усё, што трапляла ў поле зроку, тут жа падпарадкоўвалася фантазіі, што не трапляла, зрэшты, падпарадкоўвалася таксама, і нават хутчэйшымі тэмпамі.

Як жа я быў усьцешаны, калі бразы нешта кшталту нарэшце накрэнцілі на відэа.