hypaksija bielaruskaja

Ukazaľniki da druhasnych daroh nia prosta azdoba chutkasnych šaš.
Darohi hetyja — symbali zabytaha kraju rodnaha, symbali kamfortnaha biaspamiactva.
Asfaľt na jich pryhožy i hladki až pakuľ jaho bačna z šašy.
Paślia — jak paščaścić: hruntoŭka, hraviejka, hrazioŭka, jamnioŭka…
Tam, na darohach nieviadomych — jinšaja Bielaruś.
Žyvie?

Jamnioŭka R114 Kamień—Latkava adrazu ŭražvaje pryhažościu krajavidaŭ.
Vioski, što kociacca z horak da vazioraŭ, laščać slych nazovami.
Daroha, zacisnutaja miž haroj i vozieram, u Sokaravie.
Zavakońnie — jak bahaty viasieľny karavaj, raduje voka, naradžaje ŭśmiešku.
Žyć u takim charastvie!..

…Niama jak.
Niama kamu.
Dy j mala chto žyvie…
Mokry škiliet kaściolu ŭ Hubinie nadaje harčynki zachaplieńniu.

I čym daliej, tym boliej prydarožnych chat pierachoplivajuć pozirk pravalienymi vačnicami.
Vyjedzienyja śsiaredziny dvuchpaviarchoviki trapiečuć na skraźniakach kardonnymi šybami.
U źmiarkańni vuścišnymi postrachami pranosiacca niežyvyja vioski biez adzinaje śviatlinki.
Niepryžytymi pratezami navodšybie šarejuć «prezydenckija» chacinki.
Zamšelyja kalodziežy biaź ściežak.
Abstuplienyja biarozami cysterny ŭ paliach.
Adna sustrečnaja mašyna na 20 kiliametraŭ.


Nie raskazvajcie mnie pra Detroit.
Ja bačyŭ Vúlu…


aŭtavakzal





pobač u centry miastečka