маўзалейная беларушчына

Боязь уласнай мовы й яе патэнцыі — чыста савецкая зьява.
І зьява неўласьцівая жывой мове.
Як усё жывое на Зямлі, мова прагне пладзіцца і размнажацца — новымі носьбітамі, новымі словамі.
Дзед, першы раз сеўшы за кампутарны стол, сходу прыдумаў назву для мышкі:
О, уручча якое!

Беларусы мову шануюць, маўляў маці, моляцца на яе, маўляў на мошчы.

Трэба ламаць стэрэатыпы.
Мова — гэта каханка!
Досыць па-жлобску ёю "карыстацца"!
Раскрый, усьцеш, задаволь яе!