final destination-Ⅱ

— Або таксама лёс. У нас каля хаты рэчка была. Ды якая там рэчка – дошку клалі ды пераходзілі. Затое вясной разьлівалася. І брат мой возьме бадзьдзю. Гэта мост у хаце мыюць. І ў ваду. Прыйдзе вечарам мокры, зьмерзлы, захварэе, маці яго потым лечыць, мёдам, поіць. А колькі ні лячылі, ні лупілі, а ўсё дно кожную вясну ўлезе. Дык што думаеш – стаў мараком, у Мурманску. Цяпер ужо не. Цяпер ужо сын бананы возіць – таксама капітан карабля.

∎
— Abo taksama los. U nas kala chaty rečka była. Dy jakaja tam rečka – došku kłali dy pierachodzili. Zatoje viasnoj raźlivałasia. I brat moj voźmie badździu. Heta most u chacie myjuć. I ŭ vadu. Pryjdzie viečaram mokry, źmierzły, zachvareje, maci jaho potym lečyć, miodam, poić. A kolki ni lačyli, ni łupili, a ŭsio dno kožnuju viasnu ŭlezie. Dyk što dumaješ – staŭ marakom, u Murmansku. Ciapier užo nie. Ciapier užo syn banany vozić – taksama kapitan karabla.