huli traliaŭ

Kožnaj ranicaj na prypynku “Budaŭnikoŭ” ja dahaniaju 32-hi aŭtobus, a na “Miaśnikova” — 53-ci tralik. A pamiž jimi — jašče z tuzin štoranišnich spadarožnikaŭ.

Kožnaja takaja sustreča — jak z starymi znajomcami, uściešnaja i liryčnaja, kštaltu — Ziamlia krucicca, žyćcio idzie svajim čaradom, jak zdorava, što ŭsie my tut… nu j da taho padobnaje.

Dy vyhliadaje, što ŭ kiroŭcaŭ T53 i A32 ja vyklikaju niejkija zahadkavyaja emocyji.

32-i vyjaždžaje z Kasmanaŭtaŭ nalieva na Dziaržynskaha i spačatku daje rezka ŭprava, a potym kruta nalieva. Potym pryciskajecca da bardziuraŭ i pačynaje puskać hazy i čmychać na chutkaści 17 km/h. Ja ŭžo zvykly z hetkimi fokusami i pryjazna paśmichajusia jamu ŭ liusterka: aaa, heta ty, hareza…, usio dureješ?…

Z T53 sytuacyja takaja: paślia Miaśnikova ja jedu za jim u chvaście, a na śvietlafory na Haradzkim Valie pacichu abjaždžaju sprava, stanaŭliusia papieradzie j na 35 km/h startuju da Trajeckaha. Kožny dzień u toj samy čas.

Raźlik tut prosty: adrazu za skryžavańniem prypynak, abjaždžać źlieva niazručna, bo mašyn na Niamizie mala nie byvaje, a tarmazić i stajać na prypynku mala taho što niecikava, alie j niebiaśpiečna — zzadu amaľ zaŭždy padjaždžaje jašče jaki troľ ci bus. Tak što takaja strategija samaja aptymaľnaja j biaśpiečnaja. Ja dumaŭ, heta jasna j kiroŭcu traliejbusa.

Alie ž siońnia byŭ cyrk: kali ja staŭ na śviatlafory, kiroŭca dvajnoha tralika pačaŭ pavoli sunucca napierad, na skryžavańnie, choć da zialionaha bylo jašče z paŭchvili dakladna. Ja ździŭliena abiarnuŭsia i ŭbačyŭ sarakahadovaha taŭstuna, jaki z vyrazam uciataha samaliubstva na tvary padkručvaŭ baranku ŭprava, kab ja, baraniboh, nie “prarvaŭsia”.Dy ja nie źbiraŭsia ź jim huľkacca, adno pryfihiela naziraŭ, jak bielaja sasiska vypaŭzaje pad čyrvonaje śviatlo. Da taho, jak zaharelasia zialionaje, tralik zaniaŭ palovu darohi. Efektna.

Ja slaba razumieju navat ravarystaŭ, jakija pnucca ŭpliščycca ŭ milimetry miž mašynaj i barduram, kali ŭ hetym niama nijakaha sensu: prajechać paśpieješ, farbu nie abdziareš, a kali raptam zapalicca zialionaje, nia vyskačyš jak čort z tabakierki pad pravy pavarot jakoha chliebavoza.

Razam z tym najbiaśpiečniej za ŭsio, kali ravaryst na śviatlafory stajić pieršy, kali jon zahadzia bačny j pradkazaľny. Tamu kali čas i miesca dazvaliajuć liepš zajmać pole position.

Alie ja zusim nie mahu zrazumieć kiroŭcaŭ hramadzkaha transpartu, jakija zabaŭliajucca vajnuškami z ravarystami na darozie, tym boľš z parušeńniami pravilaŭ i prosta zdarovaha gluzdu.

Tym boľš viezučy sotniu pasažyraŭ pad čyrvonaje śviatlo.

Ci mo heta ŭ jich takaja kankurentnaja baraćba?