nilhilevich.livejournal.com

Pahartaŭ u kniharni taniutkuju dy nietańniutkuju knižačku ź dziońnikam Nila Hilieviča.
Cikava.
Alie placić hrošy za blog…

U naš viek RSSu j frend-stužak dziońniki knižkami vuhliadajuć atavizmam.

Škada, što takija liudzi nie dajuć svajim slovam pracavać pakuľ jany nadzionnyja, nie dajuć jim isnavać u aktuaľnym atačeńni, dyskursie, a vysušvajuć jich da stanu hierbaryja, da stanu archiealiagičnych vykapniaŭ, kali stračvajecca message, zastajecca niapeŭnaja histaryčnaja kaštoŭnaść, nu j tvorčaja, zvyčajna slabiejšaja u dziońnikach.
Kali ad krasak, sakavitaści, śviežaści, bujańnia zastajecca adno siena.

Tym časam cikavy fokus vyjšaŭ ź dziońnikam Tarasa Šaŭčenki. Choć viedaješ, što zapisam sto hadoŭ, alie inercyja formy mimavoli jich asučaśnivaje, nabližaje kali nia čas padziej, to postać piśmieńnika.

Voś ža, hetaja modnaja štučka, blogasfera, maje nierastračany patencyjal, i kazać pra jaje zachad, zdajecca, zaŭčasna.

Gliabalizacyja, hipertekstavaść nabirajuć abaroty — z čaho b čakać zhasańnia blogasfery, skladovaj jichnaj častki?

Mahčyma, prosta za Nila Hilieviča jaho blog kali-niebudź vykladzie ŭ sieciva niechta jinšy…

upd.: Voś i pra toje: Я лічу, што нармальны пісьменнік працуе сёння ў Інтэрнэце, мае сваю старонку, піша тое, што захоча.