welcome through belarus

Ukrajinskija služboŭcy Čarnobyľskaj AES byli žalilisia, što jim davodzicca prachodzić bielaruskuju mytniu dvojčy na dzień: pa darozie na pracu i dachaty, bo daroha taja prachodzić praź Bielaruś.

Ja tady šče padumaŭ, na koľki ž jim chapaje pašpartu z takoj aktyŭnaściu, ci mo jim dajuć jakija admyslovyja knižycy, u niekaľkich tamach?

Zaadno zgadaŭ, jak niejak adnojčy na niekaľki chvilin trapiŭ u Italiju.

Jechali my pa Slavieniji, i tut — niakidki znak “Italia”.
— Čakajcie, — kažu ja, — u mianie ž niama itaľjanskaj vizy.
— A nie pierajmajsia, — kažuć slaviency, — my hetuju darohu arendujem.

Dyj pačakać nie atrymajecca: pakuľ my ŭ Italiji, na darozie spyniacca nieľha. Dyj abstaliavanaja daroha pa ŭsich pravilach aŭtabanu: liudziam i žyviolam tudy nia trapić, pierakryžavańni ź jinšymi darohami ŭ dvuch uzroŭniach, źjezdaŭ z darohi niama.

Siońnia stala viadoma, što pierasiačeńnie miažy pa darozie z Ukrajinu va Ŭkrajinu ŭkrajincam spraścili.

Heta adzin z malieniečkich krokaŭ Bielarusi da miažy z vyviernutaści ŭ narmaľnaść. Što praŭda, vyhliadaje heta chutčej nie na chadu, a na taptańnie. Napieradzie ž kroki boľš važnyja.

Napryklad, pierastać biazdumna pisać litoŭskaje Vilnius i poľskaje Minsk na svajich mapach.

Prosta tamu, što heta nienarmaľna.

Toje samaje, kali b slaviency zamiest Ljubljana pisali b Laibach (D) aľbo Luwigana (IT).

U Slaviencaŭ uvohulie svojeasablivaje staŭlieńnie da miežaŭ i zamiežžaŭ.
Napryklad, jany adkryta kažuć pra “slavienskuju Italiju”, “slavienskuju Aŭstryju”, na ŭsich mapach padajuć paralieľna aficyjnuju nazvu prymiežnaha horadu i slavienskuju nazvu: Trieste/Trst, Leibnitz/Lipnica. U Goricy dziaržaŭnaja miaža prachodzić prosta pa vakzalie: z adnaho boku Italija, z druhoha — Slavienija. Halounaje nia zblytać prava i lieva.
Historyja takaja štuka, što jaje treba viedać, a nie bajacca. Tamu ŭ pamiežžy bahata jakich krajin dubliujucca nazvy, a mova mienšaści jość dziaržaŭnaj.

Nazirajučy za bielaruskim taptańniem, ja z sumam razumieju, što na šliachu ŭ paŭnavartasnaść nas čakaje spačatku pieraadolieńnie savieckich komplieksaŭ, a paślia — antanimičnych nacyjanaľnych.