«Ja NIA maju aŭtamabilia, NIE kiruju jim (chacia, u pryncypie, umieju), liču pryvatnaje aŭtamabilieŭladańnie adnoj z samych strašnych spakusaŭ i zahanaŭ sučasnaha čalaviectva, ruchavik unutranaha zharańnia — adnym z atavizmaŭ minulaha, liudziej, jakija majuć i liubiać aŭtamabili (asabliva ŭ horadzie, asabliva biezdarožniki) — sama mieniej biezadkaznymi zabojcami svajich i čužych dziaciej, atmasfery j žyćcia na ziamli. Kuľt aŭtamabilia — jość najhoršaja prajava kansumeryzmu, sacyjaľnaj pychi i malpinych instynktaŭ alfa-samcoŭ. Da taho ž u hetym horadzie kiravać nia ŭmiejuć, vučycca nia chočuć i styľ kiravańnia prasiaknuty hetkim ža čalaviekanienaviśnictvam i vartaj žaliu viaskovaj barskaj pychaj, jak i ŭsia kuľtura vialikaruskaj nacyji. Ja MARU pra dzień, kali ŭ Maskvie stanuć nazaŭždy ŭsie asnoŭnyja magistrali i aŭtaamatary pačnuć zabivać adno adnoha manciroŭkami.
Mašyny ŭ miežach horadu pavinny naliežać toľki specyjalizavanym službam, a raźvivać varta novyja formy hramadzkaha transpartu — ekanamičnyja, indyvidualizavanyja j ahuľnadastupnyja.
Ja ž liubliu rovar i nastojliva raju vam u śvietlaje śviata Rastva Chrystova padumać pra zbaŭlieńnie ŭlasnaj dušy i pierajści pracavać u rovarny časopis».
Iľlia Karmiľcaŭ. Vybranyja miescy ź pierapiski z žurnalistami.
No comments:
Post a Comment