Plošča L....n…a!

Haloŭnamu mienskamu ideoliagu Hienadziu Kurbieku (mužyku, jaki za našy hrošy tlumić nam holaŭ) zadali biaskryŭdnaje pytańnie ad padatkaplatnika:

“A ci budzie pierajmienavanaja stancyja metra “Plošča Lienina” ŭ “Plošču Niezaliežnaści”?

(Skažu adrazu ŭ dužkach, što kali PN stali znoŭ nazyvać PL, heta tlumačyli biurakratyčnymi nakladkami — maŭliaŭ, kali pierajmianoŭvali ŭ Niezaliežnaści plošču, pierajmienavać stancyju prosta zabylisia. Tady sama abiacali za karotki termin sabrać dakumenty, razhliedzieć i pierajmienavać stancyju ŭ “Niezaliežnaści” aficyjna dy liegaľna hliadzi tut apošni abzac).

Čynoŭnik pastaviŭsia da adkazu kreatyŭna:
— Napeŭna, liudziam boľš niama čaho rabić, jak zadavać takija pytańni, — zrabiŭ jon trapnuju psychaliagičnuju zaŭvahu.
Daliej byla skladanaja logika, u jakoj biez paŭlitra nie razabracca, a paŭlitra ŭ mianie niama:
— Pačniem z taho, što stancyja metra “Plošča Lienina” nazyvalasia tak, kali praspekt nazyvaŭsia praspektam Skaryny. Tady, čamuści, u mienčukoŭ pytańniaŭ nie bylo”.
Manić, praŭda. Stancyja, mo, na ścianie dy na papierach tak i nazyvalasia, alie ž liudzi dy dziadźka-infarmatar nazyvali jaje “Niezaliežnaści”. Dyj pytańni byli zaŭsiody. Alie tady nam kazali, što saskreści litary sa ściany doraha, dyj niama kali — ciahniki ž uvieś čas chodziać. A jakim bokam tut Skaryna, badaj, adnamu ideoliagu toľki j viadoma.

— Pa-druhoje, u 2005 hodzie byli pierajmienavanyja vulicy i praspekty. Ciaper niechta ź mienčukoŭ pračnuŭsia praz paŭtara hodu. Nu niachaj, —dazvoliŭ čynoŭnik. — Heta jich pytańni.

Kruć! Znojdzieny ŭniversaľny adkaz na zvaroty hramadzian!
— U nas dach praciakaje!
— Heta vašy pytańni!
— U nas śmiećcie nie vyvoziać!
— Heta vašy pytańni!

Jak pierajmiavańnie Meblievaha zavulka ŭ Hiebielieva musila adbicca na liosie st.m. PN, čynoŭnik taksama nie patlumačyŭ. Maŭliaŭ, “užo ŭsie adkazy byli dadzienyja pa poŭnaj pragramie”.

Alie sensacyja čakala daliej!

— Nia viedaju, ci buduć jašče pierajmienavańni. Peŭna, buduć. Pamre niechta ź dziaržaŭnych dziejačoŭ, i ŭ honar jaho my nazaviem jakuju-niebudź vulicu.

A! Śpiać j bačać! Usio adrazu prajaśnilasia. Vo što heta za skakańnie bylo to ŭ metro, to na praspekt!
Heta ž zastaniecca toľki trošku dyzajn abnavić biustu dy litar dazamović (L dy N užo jość). Dyj z pomnika lia “almazu” zastaniecca toľki saramlivaje “Skaryna” prybrać.

I ni ŭ kaho nia ŭźniknie sumnievaŭ, što “Usio heta zrobliena pa prośbach pracoŭnych”. (Vidać, nakoľki ja pamiataju, majucca na ŭvazie pracoŭnyja veterany).

I samaje haloŭnaje skazaŭ, jak adrezaŭ, uladoviec pry kancy:

— Kali chtości choča štości pierajmienavać, chaj źviartajecca.

Chto tam “Kryviju” zakazyvaŭ? Ha?

Cytaty z belradio.fm